Dwór IV wchodził w skład Sanatorium Leśnego.

Pocztówka przedstawia budynki gospodarcze Nadleśnictwa Królewskiego. Budynek z pierwszego planu stoi przy obecnej Świerkowej 1, płot biegnie wzdłuż Kwietnej. Z czasem zamieszkali tu pracownicy Lasów Państwowych.

Brak opisu

Dom czeladników młynarskich przy ul. Kwietnej (Rosengasse).

Góra Kościuszki (Luisenhain) - pomiędzy Tatrzańską, a Spacerową w Oliwie. Na szczycie góry znajdował się do 1945 r. pomnik króla pruskiego Fryderyka III i jego żony, królowej Luisy z 1889 r. - uwieczniony na tej pocztówce. Pomnik ten był ozdobiony orłem pruskim oraz inskrypcją wyrytą na głazie (tworzącym ten pomnik) cytatem z Goethego. Został zniszczony w 1945 r. Cokół wykorzystano w 1975 r. dla nowego pomnika ku czci Zygmunta III Wazy oraz 350 - lecia Bitwy pod Oliwą. Pocztówka w obiegu od 17 V 1905 r.

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.

Sala Pokoju Oliwskiego (dawny refektarz zimowy) w dawnym budynku klasztornym (Cystersów Oliwskich) - w zachodnim jego skrzydle. Znajduje się w nim stół, na którym - wg. tradycji podpisano Traktat Oliwski 3 V 1660 r. , kończący wojnę zwaną Potopem Szwedzkim.

Pocztówka przedstawia prospekt organowy (z 1763 - 88) znajdujący się w nawie głównej archikatedry św. Trójcy. Było to dzieło Michała Wulffa, przebudowane następnie (pod koniec XVIII w. ) przez gdańskiego organmistrza, Friedricha Rudolfa Dalitza. W latach 1863 - 65 poddano je kolejnej przebudowie, czego dokonał Friedrich Kaltschmidt, organmistrz ze Szczecina. Kościół ten przez kilkaset lat pełnił funkcję świątyni klasztornej, potem - po kasacie cystersów - kościoła parafialnego dla katolików, następnie od 1925 r. - katedry (po ustanowieniu diecezji gdańskiej), zaś po ustanowieniu archidiecezji - podniesiony do rangi archikatedry.

Malowniczy fragment Leśnego (Krzaczastego) Młyna wraz ze stawem młyńskim. Ze względu na specyficzny mikroklimat wybudowano na tym terenie Dom Kuracyjny dla osób z chorobami dróg oddechowych, w którym po II wojnie światowej otwarto internat Państwowego Pedagogium. Obecnie teren ten znajduje się w obrębie Miejskiego Ogrodu Zoologicznego.

Pocztówka przedstawia na pierwszym planie staw młyński (nad nim znajduje się Młyn IX - nad Potokiem Oliwskim - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej). W perspektywie Wzgórze Pachołek - po lewej stronie zdjęcia. Po prawej - w głębi - widoczna sylwetka Katedry oraz wspomniany młyn. Pocztówka w obiegu od 21 IV 1902 r.

Teren pokazany na pocztówce zwany jest Leśnym lub Krzaczastym Młynem. Niegdyś należał do cystersów oliwskich. Na początku XX w. wybudowano tu - ze względu na specyficzny mikroklimat okolicy - Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia dróg oddechowych. Właścicielem był Paul Kreyssig. Tamtejszy młyn przystosowano do produkcji prądu. Po II wojnie światowej w Domu Kuracyjnym urządzono internat Państwowego Pedagogium. Potem teren ten włączono w obręb Miejskiego Ogrodu Zoologicznego. Pocztówka w obiegu od 5 III 1918 r.

Dwór Ernsttal (Dwór Młyna XIV) – zabytkowy dwór w Oliwie. Został zbudowany w końcu XVIII wieku na planie prostokąta w stylu klasycystycznym. Rozbudowany o werandę.

Malownicza okolica, leśna droga wiodąca zapewne do którejś z dolin w obrębie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Pocztówka w obiegu od 5 VI 1930 r.

Pocztówka przedstawia łąkę otoczoną zalesionymi wzgórzami - być może w Dolinie Radości.

Dwór Ernsttal (Dwór Młyna XIV) – zabytkowy dwór w Oliwie. Został zbudowany w końcu XVIII wieku na planie prostokąta w stylu klasycystycznym. Obok (po prawej) kuźnia wodna.

Perspektywa ulicy Kościerskiej (Schäfereiweg)

Młyn XV po przebudowie. Widok sprzed 1907 roku.

Gdańsk - Oliwa, ob. Al. Grunwaldzka 497 (Danziger Str. 13, od 1930 -1945 r. Adolf - Hitler Str. 497). Właściciel: 1894 - 1931 Bruno Richard Toerckler, 1931 - 1939 Gerda Toerckler oraz Richard Toerckler.

Kartka okolicznościowa z okazji przyjazdu kaisera do Gdańska 14.01.1901 r.

Willa Tannenheim (Dom Jodeł) w Oliwie z 1898 r. Nazwa pochodzi od szkółki iglaków. Ogród zimowy w kształcie rotundy dobudowano w latach 20-tych XX w.

Krzaczasty (Leśny) Młyn Strauchmuhle jest to Młyn XXIII (na Potoku Oliwskim oraz jego dopływach - w tym przypadku na Potoku Rynarzewskim). Niegdyś należał do cystersów oliwskich. Na początku XX w. w jego pobliżu wybudowano Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia dróg oddechowych - z uwagi na mikroklimat tej okolicy. Młyn przystosowano do produkcji prądu. Po II wojnie światowej przez pewien czas mieścił się w dawnym Domu Kuracyjnym internat Państwowego pedagogium. Następnie teren ten włączono w obręb Miejskiego Ogrodu Zoologicznego. Pocztówka przedstawia Dom Kuracyjny z zewnątrz.

Oliwa w zimowej szacie. W głębi po lewej stronie widać Wzgórze Pachołek (100, 8 m wysokości) z charakterystyczną murowaną, neogotycką wieżą widokową ufundowaną przez cesarza Wilhelma I w 1882 r.

Zdjęcie przedstawia początek drogi (wraz z drewnianą bramką) wiodącej na szczyt wzgórza zwanego Pachołek, a do 1945 r.: Karlsberg od imienia opata oliwskiego, Karla Hohenzollerna - Hechingena. Na początku XIX w. na tym wzgórzu ustawiono pawilon widokowy, zaś w 1882 r. - z inicjatywy cesarza Wilhelma I - murowaną, neogotycką wieżę widokową, wysadzoną przez wojska niemieckie 23 III 1945 r. Obecnie na szczycie wzgórza znajduje się żeliwna wieża widokowa.

Gdańsk - Oliwa 27 VI 1951 r.

Pocztówka przedstawia Młyn Krzaczasty (Młyn XXIII, Strauchmuhle) przystosowany do produkcji prądu dla domu kuracyjnego. - do weryfikacji.

Dolina Schwabego stanowi obszar do ujścia do Potoku Oliwskiego wód Potoku Czystej Wody. Stanowi część Doliny Radości. Znajduje się na jej terenie dwór rokokowy z XVIII w. , w którym obecnie mieści się Restauracja Oliwski Dwór. Pocztówka w obiegu od 14 VI 1904 r.

Grota szeptów w Parku Oliwskim im. Adama Mickiewicza, która wraz z drugą grotą, u mieszczoną po przeciwnej stronie alejki stanowi pozostałość z przełomu XVIII i XIX w. Wtedy z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena powstawało założenie parkowe - wzorowane na wyobrażeniach o chińskiech ogrodach: z krętymi alejkami, mostkami, altanami, pagórkami. Groty szeptów przetrwały do dziś.

Pocztówka przedstawia aleję w Parku Oliwskim (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza), obsadzoną równo przystrzyżonymi drzewami i krzewami, z której niegdyś rozciągał się widok na Zatokę Gdańską. Na tej pocztówce pokazane są dwie kobiety w wyjściowych strojach, które spacerują po parku.

Dom zdrojowy w Oliwie stał na rogu Podhalańskiej i Leśnej (Podhalańska 5). Właścicielem był wówczas Eugen Katt.

Staw i Dwór V przy ulicy Polanki. W latach trzydziestych XX wieku zespół dworski włączono do kompleksu szpitalnego.

W budynku mieścił się od 1910 r. ratusz miasta Oliwa. Wcześniej szkoła dla dziewcząt, obecna ul. Schopenhauera . Budynek nie istnieje.

Dom kuracyjny - Luftkurort Strauchmühle założono na początku XX wieku. Leczono tu choroby reumatyczne.

19 kwietnia 1945 r., rozpoczęto w szkole organizowanie Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego w Oliwie, oznaczone następnie jako V Państwowe Liceum.

Lehrerinnen Feierabendhaus przy ul. Kronprinzenallee 23 (ob. ul. Wita Stwosza 23). Był to dom dla emerytowanych nauczycielek.

Perspektywa ulicy Obrońców Westerplatte (Georgstrasse). Z prawej wylot Wita Stwosza (Kronprinzallee).

Pocztówka wykonana w czasie, gdy Oliwa nie była jeszcze przyłączona do Gdańska.

Dębowe, bogato rzeźbione, renesansowe stalle. Dwupoziomowe. Pozostałość po zespole ław klasztornych. Ufundowane przez Opata Dawida Konarskiego. Znajdują się w prezbiterium Archikatedry św. Trójcy w Oliwie.

Budynek pow wojnie wszedł w kompleks szpitala Marynarki Wojennej, oddział neurologiczny. Zburzony.

Kompleks uzdrowiska w Oliwie, teren Dworu IV

Spojrzenie na Oliwę z wieży widokowej na Pachołku. Widoczny Kościół Pojednania. W czasie II wojny światowej stanowisko obserwacyjne Niemców.

Pozdrowienia z Doliny Radości otoczonej malowniczymi, zalesionymi wzgórzami. Pocztówka w obiegu od 24 X 1899 r.

Widok na Oliwę z wieży widokowej (murowanej, neogotyckiej, ufundowanej w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I) wybudowanej na wzgórzu Pachołek. Wzgórze to znajduje się u zbiegu ulic: Spacerowej i Opackiej. Wznosi się na wysokość 100, 8 m.

Pozdrowienia z Doliny Radości otoczonej malowniczymi, zalesionymi wzgórzami. Pocztówka w obiegu od 24 X 1899 r.

Pozdrowienia z Doliny Radości. Pocztówka przedstawia dom gościnny Otto Baumanna, założony w domu młynarza.

Pensjonat Otto Baumanna w Dolinie Radości został zbudowany w 1905 r. przy ul. Bytowskiej 5.

Fragment założenia ogrodowego Dworu IV Jutrzenka, widziany od strony południowej.

Droga młyńska, dom młynarza w Dolinie Radości, teren Freudenthal. Rozebrany w 1907 r.

Droga młyńska, dom młynarza w Dolinie Radości, teren Freudenthal. Rozebrany w 1907 r. W głębi pensjonat Otto Baumanna zbudowany w 1905 r. Obieg 1921 r.

Pocztówka przedstawia pensjonat Freudenthal, gdy właścicielem był Otto Kamin. W 1928 r. założył on obok pensjonatu mały ogród zoologiczny, który był wielką atrakcją.

Pocztówka pokazuje fragment Doliny Radości z pensjonatem Freudental funkcjonującym od 1925 r. w willi wybudowanej w 1906 r. Właścicielem pensjonatu był Otto Kamin, który w 1928 r. w pobliżu utworzył zwierzyniec.

Pensjonat założony ok. 1925 r. w Dolinie Radości. Jego właścicielem był Otto Kamin. Obok pensjonatu w 1928 r. założył zwierzyniec. Po II wojnie światowej dawny pensjonat służył za siedzibę nadleśnictwa, ob. mieszczą się w nim mieszkania prywatne.

Stoliki przy stawie, pensjonat prawdopodobnie jeszcze Otto Baumanna. Ulic Bytowska 5.

Pensjonat w Dolinie Radości, którego właścicielem był Otto Baumann

Pensjonat w Dolinie Radości (założony ok. 1905 r.), którego właścicielem był Otto Baumann.

Pensjonat Otto Baumanna w Dolinie Radości został zbudowany w 1905 r. przy ul. Bytowskiej 5.

Pensjonat w Dolinie Radości, którego właścicielem był Otto Baumann.

Pensjonat Otto Baumanna w Dolinie Radości. Dwa lata później został zburzony. Był to dawny dom młynarza.

Pocztówka w obiegu od 9 VII 1915 r. Zdjęcie przedstawia pensjonat w Dolinie Radości, którego właścicielem był Otto Kamin. W 1928 r. założył on w jego sąsiedztwie zwierzyniec. Po wojnie w dawnym pensjonacie funkcjonowała siedziba nadleśnictwa, zaś obecnie mieszczą się w nim mieszkania prywatne.

Pensjonat w Dolinie Radości (założony ok. 1905 r.), którego właścicielem był Otto Baumann.

Freudental, obieg pocztówki 1912 r. W tym roku właściciel, Otto Baumann, podłączył do pensjonatu linię telefoniczną.

Dolina Powagi znajduje się przy wylocie Doliny Schwabego i Doliny Zgniłych Mostów, w miejscu ujścia Potoku Prochowego do Potoku Oliwskiego. Obecnie traktuje się ją jako część Doliny Radości. Znajduje się na jej terenie barokowy dwór z 2 poł. XVIII w. (ob. budynek mieszkalny). Niegdyś znajdowały się w Dolinie Powagi dwa młyny; do naszych czasów przetrwał jeden, tzw. Kuźnia Wodna. Pocztówka w obiegu od 31 VII 1905 r.

Założenie parkowe kurortu Strauchmuhle, obecnie teren ogrodu zoologicznego.

Centralne miejsce starej Oliwy. W głębi widoczny częściowo nłyn (zachowany do dzisiaj) i wzgórze Pachołek.

Wachterberg nosi nazwę obecnie Wiecha. Wzgórze ma wysokość 112 m n.p.m.

Wzgórze Pachołek (Karlsberg) znajduje się w kompleksie Lasów Oliwskich na skraju Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i na turystycznym szlaku Kartuskim i szlaku Skarszewskim.

Widok na Oliwę ze Wzgórza Pachołek. Na pierwszym planie nieistniejący hotel i restaurację "Waldhaeuschen" (otwarte w 1897 r. w budynku dawnego zajazdu z poł. XIX w.). Obok znajdowała się przystań i wypożyczalnia łódek. Było to miejsce często odwiedzane przez tutejszą Polonię. Budynek spłonął na przełomie 1941 i 1942 r. z powodu zaprószenia ognia przez Włochów z batalionu zadymiania gdańskiej stoczni.

Generator nr 1 w hali maszyn elektrowni wodnej Prędzieszyn.

Elektrownia wodna Prędzieszyn została uruchomiona w 1937 r. jako ostatnia z szeregu elektrowni na rzece Radunia, tworzących tzw. kaskadę Raduni.

Generator nr 1 w hali maszyn elektrowni wodnej Prędzieszyn.

Elektrownia ostała oddana do użytku 1910 roku. W skład kompleksu elektrowni wchodzą: siłownia, dwa kanały odpływowe, jaz z kaskadą, kilka zabytkowych budynków pracowniczych oraz sztuczne jezioro jeziorem zwane Straszyńskim. Zwana jest zameczkiem wodnym.

Elektrownia wodna Prędzieszyn została uruchomiona w 1937 r, jako ostatnia z szeregu elektrowni na rzece Radunia, tworzących tzw. kaskadę Raduni

Radunia jest lewym dopływem Motławy. Całkowita długość rzeki wynosi 103,2 km, powierzchnia zlewni 837 km², całkowity spadek 162 m.

Zachriasz Zappio kupił dwór w Królewskiej Dolinie w roku 1654. Gościli tu królowie Jan III Sobieski i August II Mocny. Obecnie przedszkole.

Sklep mięsny Alexandra Redmanna mieszczący się w Nowym Porcie (Neufahrwasser) na dzisiejszej ulicy Na Zaspę 45.

Świątynię wzniesiono przed rokiem 1367 w stylu gotyckim. Budynek kościoła jest murowany z cegły, trójnawowy. W 1433 spalony przez husytów, w 1460 przez Krzyżaków, a w 1577 ucierpiał w czasie walk Batorego z Gdańskiem.

Kościół jest zbudowany w stylu gotyckim, stoi nad Kanałem Raduni.

Pocztówka przedstawia uroczystość konsekracji kościoła pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Pruszczu.

Brak opisu

Brak opisu

Sklep kolonialny drogeria i restauracja w jednym- czyli kamienica na Łąkowej 45. Jej właścicielem i jednocześnie prowadzącym te "interesy" był Otto Landmesser.