Gdańsk - Stogi, przystań promowa, rejon ob. ul. Tamka. Komunikacja promowa funkcjonowała sezonowo. Dochód ze sprzedaży pocztówki zasilił fundusz Provinzialverein vom Roten Kreuz

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Katownia z Wieżą Więzienną - budynki od południa zamykają Targ Węglowy. W głębi widoczny Dwór Bractwa św. Jerzego z wieżyczką zwieńczoną figurą św. Jerzego.

Początki istnienia fortu u ujścia  Wisły do Bałtyku sięgają średniowiecza. W 2 ej poł. XVI w. powstał fort carré budowany pod nadzorem Hansa von Lindau, następnie Antonego van Obberghena. Obiekt pełnił funkcje militarne. Jego załoga kontrolowała statki wpływające do gdańskiego portu, a wieża do 1758 r. spełniała rolę latarni morskiej. W XIX r. znajdowało się tu również więzienie. Obecnie pełni funkcje muzealne. Na zdjęciu widoczny wjazd do twierdzy.

Jest to tzw. "Krzaczasty Młyn" lub "Leśny Młyn" i znajduje się w dolinie potoku rynarzewskiego.

Obelisk - kolumna zwieńczona niemieckim orłem odsłonięta uroczyście 30 VI 1933 r. przy bastionie św. Elżbiety - zwana Gefallenendenkmal (Pomnik Ofiar Wojny) lub Landeskriegerdenkmal (Krajowy Pomnik Wojenny). Obelisk upamiętniał żołnierzy niemieckich walczących w czasie I wojny światowej. Rozebrany w sierpniu 1957 r.