Widok w kierunku Jaśkowej Doliny. W środkowym budynku po lewej stronie po wojnie działało II Liceum Ogólnokształcące (w 1945 r. było to Państwowe Gimnazjum i Liceum). Przed wojną również mieściła się tu szkoła. Zabudowa przetrwała.

W dniu 14 listopada 1900 roku własnością instytucji stała się działka przy nowo wytyczonym placu Hanzy „Hansaplatz”, zaś rok później rozpoczęto budowę nowoczesnego gmachu. Architekt Karl Kleefeld wytyczył na trójkątnej działce skomplikowany budynek, którego skrzydła poprowadzono wzdłuż ulic, zaś front zwrócony został w stronę północną.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Zdjęcie przedstawia grupę osób, które wypoczywają w parku. Zatrzymały się przed kaskadą na Potoku Oliwskim. Takie atrakcje, jak kaskada zostały utworzone na tym terenie na przełomie XVIII i XIX w. przez ogrodnika Saltzmanna specjalnie sprowadzonego do Oliwy przez opata Karla Hohenzollerna - Hechingena.

Centralne miejsce starej Oliwy.

Na zdjęciu widoczny jest most (nad Potokiem Oliwskim) w ciągu ul. Stary Rynek Oliwski. W głębi widoczne jest Wzgórze Pachołek (100, 8 m wysokości) z charakterystyczną murowaną, neogotycką wieżą widokową ufundowaną przez cesarza Wilhelma I w 1882 r. Pocztówka w obiegu od 23 VIII 1911 r.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.