Opis odnosi się do zrujnowanej wojną ulicy Mariackiej, jeszcze przed odbudowaniem. Odbudową kierował arch. Stanisław Michel.

Kościół spalono w 1577 r i odbudowano w latach 1591-1592 za czasów opata Dawida Konarskiego (1589-1616), w dniu 16 stycznia 1604 roku odbyło się poświęcenie kościoła przez Franciszka Łąskiego.

Fragment ul. Świętego Ducha (wraz z kościołem angielskim oraz Domem Rzemiosł). Widać przedproża kamienic z ozdobnymi kulami, rzeźbionymi słupkami i rzygaczami.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Wielką Zbrojownię i Basztę Słomianą. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.

Pocztówka z widokiem na Bramę Mariacką z Wyspy Spichrzów. Zza i nad bramą widoczna wieżę obserwatorium (obecnie Muzeum Archeologiczne).

Kaplica na Wzgórzu św. Wojciecha (pod wezwaniem tego świętego) istniała już prawdopodobnie w XIV - XV. Odnowiona w 1575 r. i ponownie w 1880 r. W XIX w. otoczona cmentarzem. W 2 ej poł. XVII w. stała się celem pielgrzymek w dn. 23 IV (dzień św. Wojciecha) organizowanych przez jezuitów ze Starych Szkotów. Jednonawowa kaplica jest zbudowana w dolnej części z cegieł, w górnej - z muru pruskiego. Dach wieńczy wieżyczka. We wnętrzu ołtarz z figurą św. Wojciecha z XVIII w. Począwszy od 1956 r. na wzgórzu przy kaplicy w pierwszą niedzielę po dniu św. Wojciecha odbywają się uroczystości odpustowe.