Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Okładka katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Widok na kościół św. Jana z ulicy Tandeta. Uliczka w 1378 r. określana była jako ulica "Przy świętym Janie" lub "poprzeczna w stronę świętego Jana". W 1415 r. była to Przędzowa. Współcześnie jej nazwę można określić jako "Taniocha".

Dom galeryjny (kazalnicowy) jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii). Widok od strony ul. Św. Trójcy.

Wielki Młyn i Dom Młynarza stoją na wyspie zwaną Tarczą. Nazwa pochodzi od pisarza - "tarczowego" kontrolującego i spisującego w księdze tarczowej ciężar i jakość zboża przyjmowanego do zmielenia.

Widok na Wyspę Spichrzów od strony wschodniej. Pierwszy od prawej spichlerz Czerwone Serce, obok niego Szabla. Czwarty od prawej (w środku) Madonna, obok niej z lewej Czarny Krzyż (z nadbudówką). Widoczne worki to korek wypornościowy.

Neoromański gmach, z 13 oknami na fasadzie, oddano do użytku 3 sierpnia 1837 roku (w 67 urodziny króla Prus Fryderyka Wilhelma II). Kosztował ponad 51 tysięcy talarów. Nad wejściem umieszczono napis „ARTIUM LIBERALIUM STUDIIS SACRUM” (Przybytek Studiom Nauk Wyzwolonych). Było to nawiązanie do tradycji sławnego Gimnazjum Akademickiego.

Ulica Kaletnicza (Beutlergasse) swoją nazwą nawiązuje do mieszkających w tym miejscu kaletników. Sakiewki i torebki były w czasie świetności miasta poszukiwanym towarem.

Karta QSL potwierdzająca nawiązanie amatorskiej łączności radiowej. Radioamator krótkofalowiec z Gdańska miał znak wywoławczy YM4AW. Karta jest potwierdzeniem łączności z brytyjskim krótkofalowcem G5IV. Na karcie QSL można znaleźć podstawowe informacje dotyczące łączności, częstotliwości nadawania, miejsce i czas nawiązania łączności. Często też można znaleźć informację o jakości łączności. Karta QSL ma postać zbliżoną do pocztówki. Motyw graficzny karty często nawiązuje do miejsca zamieszkania krótkofalowca. Wymiany kart dokonuje się pocztą lub za pomocą tzw. biur QSL. W środkowej części karty YM4AW znajduje się grafika przedstawiająca Długie Pobrzeże, Żurawia, kościół Mariacki i okręt. Autorem grafiki jest gdański artysta plastyk Curt Ziesmer. Był dość znanym artystą grafiki użytkowej i artystycznej, dał się również poznać jako ilustrator książek i projektant reklam.

Wzniesiony w latach 1545-46 przez mistrza Georga Stelzenera piec, często nazywany był „królem wszystkich pieców”. Był i jest najwyższym (obecnie jego wysokość liczy 10 m 64 cm) piecem na Starym Kontynencie.

Obecny kształt architektoniczny gdańskiego Dworu Artusa pochodzi z lat 1616–1617 i nawiązuje stylem do manieryzmu niderlandzkiego. Przedtem istniały w tym samym miejscu dwie wcześniejsze wersje obiektu o formach średniowiecznych.

Okręty floty cesarskiej w Stoczni Cesarskiej.

Widok na Wyspę Spichrzów od strony Żurawia. Przy prawej krawędzi kasa oszczędności.

Zamykająca ulicę Chlebnicą Brama Chlebnicka istniała już w 1378 r. W obecnej postaci istnieje od XV wieku. Od strony ulicy zdobi ją lilia - znak książąt gdańsko-pomorskich.

Był to najobszerniejszy i najwyższy budynek mieszkalny dawniejszego Gdańska. Wybudowany został w latach 1568–1570 według projektu Jana Kramera dla Dircka Lylge’go, bogatego kupca rodem z Westfalii, który nad Motławą dorobił się wielkiego majątku.

Stara zabudowa wzdłuż wschodniej krawędzi Targu Węglowego (z lewej) i ulicy Bogusławskiego (z prawej). Tramwaj kieruje się do Bramy Długoulicznej (Złotej). Zwraca uwagę dwór Bractwa św. Jerzego i dom towarowy braci Freymann.

Nieistniejąca zachodnia pierzeja Targu Węglowego. W głębi Wieża Więzienna.

Brama Krowia (Kuhtor) powstała w ostatniej ćwierci XIV w., zapewne około roku 1378. Wzniesiona jako skromny, dwukondygnacyjny budynek o dwuspadowym dachu, stanowiła wylot ulicy Ogarnej ku Motławie. Z czasem, gdy stała się bezużyteczna jako obiekt fortyfikacyjny, zamieniona została w obiekt mieszkalny.

Budowa zajezdni tramwajowej na Dolnym Mieście rozpoczęła się z końcem 1884 r. Odbiór nowej zajezdni odbył się 24 czerwca 1885 r. Kursy rozpoczęły się 14 lipca.

Widok na Bazylikę Mariacką ze szczytu Domu Angielskiego na Chlebnickiej.

Widok na Targ Drzewny. Po prawej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej, Podwala Staromiejskiego i Szerokiej.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej, Podwala Staromiejskiego i Szerokiej.

Widok na Targ Drzewny. Po lewej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczny wylot ulicy Garncarskiej. Na rogu z lewej strony hotel Deutsches Haus.

Hotel stał na rogu obecnych Wałów Jagiellońskich i Targu Drzewnego. Powstał w 1914 r. Dysponował 50 pokojami.

Północna pierzeja Targu Drzewnego. Przed pierzeją w 1338 r. biegł pierwszy kanał Raduni (Stary), w odróżnieniu od obecnego przekopanego w 1349 r.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej i Podwala Staromiejskiego.

Wnętrze restauracji "Bieberstein" przy Targu Drzewnym (Holzmarkt) 6/7, właściciel: Otto Kirch (zapewne jest na zdjęciu).

Długi Targ i widok na Ratusz Prawomiejski. Razem z ulicą Długą Długi Targ należy do najstarszych części Prawego Miasta. Aż do 17 wieku funkcjonowały pod wspólną nazwą Langgasse (uliczka Długa).

Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna, nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ). Była to raczej nazwa ironiczna.