Brama Krowia (Kuhtor) powstała w ostatniej ćwierci XIV w., zapewne około roku 1378. Wzniesiona jako skromny, dwukondygnacyjny budynek o dwuspadowym dachu, stanowiła wylot ulicy Ogarnej ku Motławie. Z czasem, gdy stała się bezużyteczna jako obiekt fortyfikacyjny, zamieniona została w obiekt mieszkalny.

Widok na Bazylikę Mariacką ze szczytu Domu Angielskiego na Chlebnickiej.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Najstarsza z baszt fortyfikacji średniowiecznych Gdańska. 23 marca 1343 w pobliżu baszty położono kamień węgielny pod budowę murów miejskich Głównego (Prawego) Miasta.

Pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Odsłonięto go w 1904 r. na Targu Drzewnym. Była to zarazem fontanna. Nazwa targu pojawiła się w 1515 r.

Widok na Targ Drzewny. Po prawej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej, Podwala Staromiejskiego i Szerokiej.

Widok na Targ Drzewny. Po lewej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Hucisko i Garncarskiej. Między Huciskiem a Garncarską znajduje się hotel Deutsches Haus.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej, Podwala Staromiejskiego i Szerokiej.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej i Podwala Staromiejskiego.

Widok na Targ Drzewny. Po lewej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczny wylot ulicy Garncarskiej. Na rogu z lewej strony hotel Deutsches Haus.

Hotel stał na rogu obecnych Wałów Jagiellońskich i Targu Drzewnego. Powstał w 1914 r. Dysponował 50 pokojami.

Północna pierzeja Targu Drzewnego. Przed pierzeją w 1338 r. biegł pierwszy kanał Raduni (Stary), w odróżnieniu od obecnego przekopanego w 1349 r.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej i Podwala Staromiejskiego.

Wnętrze restauracji "Bieberstein" przy Targu Drzewnym (Holzmarkt) 6/7, właściciel: Otto Kirch (zapewne jest na zdjęciu).

Długi Targ i widok na Ratusz Prawomiejski. Razem z ulicą Długą Długi Targ należy do najstarszych części Prawego Miasta. Aż do 17 wieku funkcjonowały pod wspólną nazwą Langgasse (uliczka Długa).

Tablica uświetniająca trzech cesarzy niemieckich w winiarni Piwnica Rajców pod Dworem Artusa.

Wnętrze Piwnicy Rajców, tzw. Sala Rady (najważniejszych kupców w mieście).

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Nocny widok na Długi Targ, w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Widok na Długi Targ (pierzeja południowa), w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Południowa pierzeja Długiego Targu. Najwyższa kamienica to Norddeutsche Creditanstalt Bank (po 1908 r.). Po 1920 Deutsche Bank. Na parterze była sala obsługi, w piwnicy skarbiec, a na piętrach pokoje wynajmowane firmom i instytucjom.

Widok na wschodnią część Długiego Targu. Największa kamienica to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna.

Widok na Długi Targ z okien Ratusza Prawomiejskiego. Na pierwszym planie Studnia Neptuna, a za nim rząd dorożek.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Północna pierzeja Długiego Targu. Największa kamienica (pierwsza z lewej) to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna. W głębi Dom Angielski.

Długi Targ początkowo zaliczano do ulicy Długiej. Na przełomie XIV/XV wieku nazywano go "zakątkiem ulicy Długiej", ale funkcjonowała już wtedy również nazwa Targ.

Prowadzący z ul. Ogarnej na Wyspę Spichrzów, przeznaczony obecnie wyłącznie do użytku pieszego, Most Krowi należy do najstarszych gdańskich mostów. Przerzucono go przez Motławę po raz pierwszy w latach 1378-1379 jako tzw. Kładkę Krowią, służącą głównie do przepędzenia tędy na pastwiska (przed ubojem) stad bydła należącego do gdańskich rzeźników. Tędy również przeprowadzano na Wyspę Spichrzów psy, które stróżowały nocami wokół magazynów ze zbożem.

Pocztówka przedstawia kawiarnię/resturację Grand Cafe Imperial mieszczącą się przy Długim Targu 13. Odbywały się tu także koncerty.

Długi Targ otacza 46 parcel. Numeracja okrężna zaczyna się od ulicy Ławniczej (w głębi po lewej)

Długi Targ zamyka od strony Motławy Brama Zielona zbudowana w latach 1564-68 przez Regniera z Amsterdamu (projekt Hansa Kramera z Drezna). Wcześniej stał tu most i brama, zwana Domem Mostowym (1357 r.) lub Bramą Kogi (1378 r.)

Długi Targ po polsku nazywany był Długim Rynkiem.

Wnętrze Dworu Artusa. Z lewej strony Wielki Piec. W roku 1742 Dwór Artusa począł służyć mieszczaństwu gdańskiemu jako giełda. Zachował tę funkcję aż do 1945 r., kiedy legł w gruzach.

Szkoła Wojenna (Kriegsschule) zajmowała teren wcześniejszej nekropolii Państwo Zmarłych. W latach 1880-82 znajdowały się tu koszary dla saperów, które w 1893 r. przebudowano na Szkołę Wojenną. Promenada to obecna ulica 3 Maja.

Szkoła Wojenna (Kriegsschule) od strony północnej obecnej ulicy 3 Maja. Szkoła, otwarta w 1893 roku, kształciła kandydatów (chorążych) na oficerów

Pocztówka przedstawia Szkołę Wojenną z 1893 r. i sąsiadujące z nią fortyfikacje Góry Gradowej. Fortyfikacje wzniesiono w latach 1655-68 i zmodernizowana w czasach pruskich (lata 1867-1874 oraz 1880-1882).

Wnętrze restauracji w Domu Strzeleckim (Friedr.-Wilh.-Schutzenhaus) przy Promenadzie (obecnie ulica 3 Maja).

Widok z Promenady (obecnie ul. 3 Maja) na miasto.Współcześnie biegnie tędy ścieżka rowerowa.

Widok otwarty z Promenady na Szkołę Wojenną i starszy od niej Dom Strzelecki. Ten ostatni nie istnieje. Na jego miejscu po wojnie usytuowały się targowisko i baraki Monaru.

Hala Targowa, Plac Dominikański. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej.