Dwu obrazkowa pocztówka. U góry piekarnia - ciastkarnia przy obecnej ulicy Turystycznej 18. Na dole osiedle domków mieszkalnych przy ulicy Promienistej.

Nieistniejący Dom Zdrojowy (Kurhaus) nad Wisłą w Sobieszewie (Bohnsack) na początku XX wieku. Po lewej widoczna przystań białej floty i zacumowany parowiec.

Nieistniejący Dom Zdrojowy (Kurhaus) nad Wisłą w Sobieszewie (Bohnsack) na początku XX w. Budynek stał w okolicy ulicy Wodnej 2.

Pomnik Poległych (Kriegerdenkmal Bohnsack). Pomnik odsłonięto 17 września 1922 roku. Pomnik poświęcony był mieszkańcom Wyspy Sobieszewskiej którzy zginęli podczas I Wojny Światowej. Z boku pomnika były wyryte imiona poległych. Pomnik stał na zalesionej działce przy dzisiejszej ul. Turystycznej 11 (obecnie zabudowanej domem jednorodzinnym).

Leśna ścieżka na plaże poprzez wydmy.

Oddane do użytku w 1909 roku molo w Jelitkowie.

Kosze plażowe na terenie jelitkowskich łazienek. Ta część kąpieliska przeznaczona była dla pań (Damenbad).

Pierwszy jelitkowski dom zdrojowy. Właścicielem był Reinhold Kamerke. Otwarty został 1893 roku.

Promenada biegnąca wzdłuż plaży. Widok w stronę Sopotu.

Park jelitkowski-ulubione miejsce spacerów gdańszczan i letników.

Panorama Jelitkowa (Glettkau). Widzimy promenadę biegnącą wzdłuż plaży na której stoją liczne tyki do suszenia sieci. W oddali budynki łazienek i jelitkowskie molo.

Plaża jelitkowska z koszami przeznaczonymi dla wypoczywających. Wzdłuż plaży promenada łącząca Sopot z Brzeznem.Widoczne także molo oddane do użytku 1909 roku.

Na pierwszym planie ujście Potoku Oliwskiego. Dalej widzimy wyciągnięte na brzeg łodzie rybackie, suszące się sieci oraz ciąg chat rybackich.

Kosze plażowe w Jelitkowie. Letnicy zażywali w nich kąpieli słonecznych.

Plaża w Jelitkowie z wypoczywającymi letnikami. Widoczne zabudowania łazienek.

Nowe łazienki jelitkowski, wybudowane ok. 1920 roku. Na pocztówce widzimy przebieralnię i kąpielisko przeznaczone dla pań.

Widok na jelitkowską plażę. Widoczne suszące się sieci i kutry rybackie wyciągnięte na brzeg. Wzdłuż plaży, obsadzona drzewami, promenada spacerowa biegnąca do Sopotu.

Na tym zdjęciu widać typowo rybacki charakter przedwojennego Jelitkowa. Na plaży stoją wyciągnięte łodzie rybackie, suszą się sieci. Na dalszym planie widoczne molo jelitkowskie z przycumowanym statkiem pasażerskim.

Stoliki wystawione przed dawnym jelitkowskim domem zdrojowym.Jak widzimy na początku lat pięćdziesiątych XX wieku pełnił on funkcję Ośrodka Szkoleniowego Ligi Przyjaciół Żołnierza.

Restauracja i kawiarnia Roberta Gnoyke. Budynek pełnił też funkcję hotelową (24 łóżka). Lokal znajdował się przy Kapellenstrasse, dzisiejszej ulicy Kaplicznej. Budynek przetrwał do dzisiaj pod nazwą Villa Złota Plaża.

Letnicy wybierający się na wycieczkę łodzią rybacką.

Wybudowane 1909 roku molo w Jelitkowie. Przed molem stoliki restauracji mieszczącej się w domu zdrojowym.

Promenada ciągnąca się wzdłuż plaży. Widok w stronę klifu w Orłowie.

Łazienki nowego kąpieliska. Budynki wzniesiono ok. 1920 roku.

Łazienki jelitkowski przed przebudową. Na pocztówce część kąpieliska i przebieralnia przeznaczona dla mężczyzn.

Widok na staw i budynek dawnego młyna. Pierwszy młyn powstał w tym miejscu 1609 roku. Wybudował go Georg Hein. Na przestrzeni wieków pełnił on różne funkcje: młyna zbożowego, tartaku, kuzni stali, wytwórni prochu a nawet kuzni miedzi i złota.

Chaty rybackie przy jelitkowskiej plaży. Już w latach siedemdziesiątych XIX wieku kwaterowali w nich pierwsi letnicy.

Stary dom zdrojowy - centralny punkt jelitkowskiego uzdrowiska.

Jelitkowski dom zdrojowy (kurhaus). W okresie międzywojennym właścicielem budynku był H. Konietzko. Restauracja mieszcząca się tutaj słynęła ze smacznych i niedrogich posiłków. Na pocztówce naklejone znaczki pocztowe Wolnego Miasta Gdańska (widoczny obieg pocztowy 23 czerwca 1921).

Staw młyński i budynek dawnego młyna, w czasach Wolnego Miasta Gdańska mieścił się w nim zarząd uzdrowiska.

Budynek domu zdrojowego (Kurhausu) w Jelitkowie. W okresie z którego pochodzi pocztówka właścicielem był H. Konietzko. Od obszernej sali restauracyjnej znajdującej się budynku, nazywany "Strandhalle".

Na zdjęciu widzimy kąpielisko jelitkowskie z koszami plażowymi.

Molo w Jelitkowie oddane do użytku w 1909 roku. Na pierwszym planie stoliki ogródka letniego domu zdrojowego.

Na górnym zdjęciu widzimy letników na jelitkowskiej plaży. Zdjęcie dolne przedstawia budynek Hotelu Bałtyckiego (Ostsee-Hotel), którego właścicielem na przełomie XIX i XX wieku był Carl Dumrose.

Mostek z ozdobną, drewnianą kratownicą u ujścia Potoku Oliwskiego. W tle nowo zbudowane budynki kąpieliska.

Jelitkowska plaża. Rybacy wyładowują z łodzi złowione ryby.

Restauracja wewnątrz jelitkowskiego domu zdrojowego.

Jelitkowska plaża w pierwszej połowie XX wieku. Widzimy stojące kosze plażowe oraz licznych wypoczywających letników. W głębi budynek domu zdrojowego (własność H. Konietzko) ze słynącą ze smacznych potraw restauracją.

Budynek domu zdrojowego jelitkowskiego uzdrowiska. Właścicielem był H.Konietzko. Wewnątrz mieściła się restauracja i kawiarnia.

Zbiorowe zdjęcie spacerowiczów (letników ?) na jelitkowskim molo. Powstało ono 1909 roku. W głębi widoczny budynek domu zdrojowego.

W latach 1907 - 1926 Jelitkowo było częścią Oliwy.

Bilet upoważniający do korzystania z atrakcji kąpieliska w Jelitkowie.

Jeden z budynków łazienek jelitkowskich. Widzimy przebieralnię i część kąpieliska przeznaczoną dla mężczyzn.

Osada rybacka w Jelitkowie istniała prawdopodobnie od 1480 r.

Droga młyńska, dom młynarza w Dolinie Radości, teren Freudenthal.

Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Dom kuracyjny - Luftkurort Strauchmühle - założono na początku XX w., obecnie teren zoo.

Widok od strony południowej na kościół.Kościół św. Jakuba stoi w najwyższym punkcie w starej części Oliwy przy zbiegu ulic Opackiej i Cystersów. Pochodzi z około 1592 roku.

Pocztówka przedstawia refektarz– miejsca spożywania posiłków przez zakonników. Na ścianie można dojrzeć portrety opatów oliwskich.

Nawa północna znajduje się po lewej stronie kościoła - patrząc w kierunku ołtarza. Liczy dziesięć przęseł długości i nakryta jest sklepieniem gwiaździstym. Oświetla ją osiem zamkniętych ostrymi łukami okien.

Główna nawa liczy 107 m długości (wewnątrz 97,6 m). Czyni to Katedrę najdłuższym kościołem w Polsce i jednym z najdłuższych na świecie. Fasada z wieżami wznosi się na wysokość 46 m.

Pierwsza wzmianka o młynie przy ul. Spacerowej 18 pochodzi z 1594 r. Na pocztówce jest staw młyński, w tle Pachołek z wieżą widokową.

Perspektywa ulicy Obrońców Westerplatte (Georgstrasse).

Katedra posiada przypory jedynie w części tylnej. Miała ich więcej, ale zawaliły się w czasie pożaru w 1577 r. Przy odbudowie okazało się, że nie są potrzebne. Pałac Opatów po prawej stronie.

Widok na Oliwę ze wzgórza Pachołek. Na pierwszym planie katedra i zabudowania katedralne.

Album fotograficzny autorstwa Fritza Feldnera został wydany przez wydawnictwo Stengel & Co. Był to zbiór 12 fotografii Oliwy i Jelitkowa i nosił tytuł "Erinnerung an Oliva".

Jest to tzw. "Krzaczasty Młyn" lub "Leśny Młyn" i znajduje się w dolinie potoku rynarzewskiego.

Skrzyżowanie ul. Opata Jacka Rybińskiego z Grunwaldzką w Oliwie.

Dolina Schwabego to obszar do ujścia do Potoku Oliwskiego wód Potoku Czystej Wody. Obecnie zalicza się ten teren do Doliny Radości. Niegdyś istniał tu młyn XV (nad Potokiem Oliwskim i jego dopływami, licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej). W osiemnastowiecznym dworze znajduje się Restauracja Dwór Oliwski (przed II wojną restaurację prowadził Hugo Mrozek).

Wytwórnia produktów spożywczych (proszków do pieczenia, galaretek, budyniów i in.) Dr. Oetker została założona w Oliwie w 1922 r. przy Oetkerstr. 15 / 16 (ob. ul. Dickmanna), gdzie istnieje do dziś. Pocztówka stanowi reklamę tego typu produktów, zwłaszcza leguminy.

Panorama Oliwy widoczna z punktu widokowego na Wzgórzu Pachołek (pierwszy pawilon widokowy zbudowano tam w pierwszej połowie XIX w. , zaś w 1882 r. cesarz Wilhem I ufundował tamże murowaną wieżę widokową). Widoczny staw młyński przy Młynie IX oraz strzelista wieża ewangelickiego kościoła Pojednania (ob. katolicki kościół Królowej Korony Polskiej. )

Fragment panoramy Oliwy widzianej ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Widoczny m. in. staw młyński przy Młynie IX oraz strzelista wieża ewangelickiego kościoła Pojednania (ob. katolicki kościół Królowej Korony Polskiej, którego gospodarzami są cystersi).

Dawna posiadłość - Ludolphine - wydzielona w XVIII w. ze Stawowia (ob. w granicach Sopotu). Dwór z oficyną, budynki gospodarcze, założenie parkowe. Ob. adres: ul. Czyżewskiego 29 / 31. Przed II wojną siedziba Ewangelickiego Związku Diakonisek, które urządziły tu dom wypoczynkowy. Ob. użytkowane przez Akademię Wychowania Fizycznego i Sportu, część założenia parkowego należy do Zespołu Szkół Architektury Krajobrazu i Handlowo - Usługowych im. Władysława Szafera.

Ulica Cystersów w Oliwie. Widok w kierunku ul. Stary Rynek Oliwski Z lewej strony budynek obecnego Gimnazjum nr 23.

Hotel "Kurhaus Oliva" znajdował się przy ob. ul. Podhalańskiej 5. Przy czym początkowo nosił nazwę "Kurhaus Sommmer" (w latach 1905 - 15), a dopiero później nazwę przytoczoną na wstępie. W latach 20 - tych XX w. właścicielem był Eugen Katt. Pocztówka przedstawia restaurację znajdującą się w tym hotelu. W obiegu od 20 IX 1930 r.

Pierwsze zabudowania ulicy Słonecznej zaczęły powstawać w 1906 r.

Pierwsze zabudowania ulicy Słonecznej zaczęły powstawać w 1906 r.

Pocztówka pokazuje wewnętrzny dziedziniec dawnego klasztoru cystersów, otoczony ze wszystkich stron budynkami klasztornymi, w tym masywem kościoła (późniejszej katedry). Obecnie w dawnych budynkach klasztornych mieści się Gdańskie Seminarium Duchowne i podobnie, jak niegdyś - dziedziniec nie jest dostępny dla osób postronnych.

Panorama Oliwy widoczna ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Już w pierwszej poł. XIX w. wybudowano na szczycie tego wzgórza pawilon widokowy, zaś w 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował tamże neogotycką murowaną wieżę widokową. Została ona wysadzona przez niemieckie wojsko 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono tamże wieżę o konstrukcji żeliwnej, modernizowaną w 2009 r.

Kościół poświęcono w 1920 r. i nazwany został kościołem Pojednania (Versöhnungkirche) na znak dziękczynny zwycięstwa nad Francją w 1871 roku. Styl neogotycki, ul. Leśna 5.

Spichlerz Opacki (widok od strony katedry) zbudowany w 1723 r., na miejscu dwóch wcześniejszych budynków. Trzykondygnacyjny, barokowy. Po II wojnie światowej składnica konserwatorska, od 1988 r. siedziba Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego). Do budynku spichrza przylega stara, ceglana brama prowadząca do Parku Oliwskiego (od 1955 r. - im. Adama Mickiewicza). Pocztówka w obiegu od 28 IX 1934 r.

Nocne ujęcie katedry oliwskiej.

Pałac Opatów (dziś Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego) - dawna rezydencja opatów cysterskich. Widoczne na pocztówce dwukondygnacyjne skrzydło południowe, o cechach rokokowych, nakryte mansardowym dachem zostało odbudowane po II wojnie światowej z inicjatywy Muzeum Narodowego. Początkowo mieścił się w nim Dział Etnograficzny tegoż muzeum. Obecnie są w nim zgromadzone eksponaty z zakresu sztuki współczesnej. Oprócz ekspozycji stałej można w nim także oglądać wystawy czasowe. Pałac Opatów jest otoczony Parkiem Oliwskim; przylega z jednej strony do muru klasztornego. Pocztówka w obiegu od 1 IX 1917 r.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

Dębowe, misternie rzeźbione stalle (przeznaczone dla mnichów) znajdują się w prezbiterium dawnego kościoła klasztornego św. Trójcy (ob. Archikatedra). Zostały ufundowane przez Opata Dawida Konarskiego.

Dolina Powagi znajduje się tuż przy wylocie Doliny Schwabego i Doliny Zgniłych Mostów, w miejscu ujścia Potoku Prochowego do Potoku Oliwskiego. Na zdjęciu widoczny barokowy dwór z 2 ej poł. XVIII w. Pocztówka w obiegu od 25 VII 1915 r.

Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza podczas jego zalesiania pomiędzy drzewami iglastymi zasadzono brzozy tworzące napis - nazwisko leśnika: "Danz" oraz datę: 1896.

Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza, podczas jego zalesiania miedzy drzewami iglastymi posadzono brzozy tworzące napis "Danz" (nazwisko leśnika ) oraz datę "1896").

Dolina Schwabego zajmuje obszar do ujścia do Potoku Oliwskiego Potoku Czystej Wody; stanowi część Doliny Radości. Znajdował się tam niegdyś Młyn XV (na Potoku Oliwskim), tzw. Młyn Schwabego, widoczny na zdjęciu. Pocztówka w obiegu od 20 I 1922 r.

Po 1945 r. dolina Schwabego została wchłonięta przez Dolinę Radości.