Jedna z sal ekspozycyjnych Muzeum Miejskiego na Starym Przedmieściu. Muzeum mieściło się w dawnym klasztorze franciszkańskim i Gimnazjum Akademickim w latach 1872-1945. Obecnie Muzeum Narodowe.

Kościół świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony ulicy Okopowej (Karrenwall). Widoczny dom galeriowy.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Ulica Świętej Trójcy i stojący przy niej kościół Św. Trójcy wraz z domem galeriowym. W głębi zrujnowana ulica Kocurki.

Dom galeriowy przy kościele św. Trójcy i ulica św. Trójcy (Trinitatiskirchengasse).

Gdańsk, kościół św. Trójcy Danzig St. Trinitas – Kirche Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy wraz z kaplicą św. Anny, w scenerii zimowej. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz.