Kościół Świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony zachodniej. Widoczny jest tez dom galeriowy. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy (jego fasada zachodnia z charakterystycznym gotyckim szczytem) wraz z kaplicą św. Anny. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz. Na zdjęciu uwidoczniony jest też dziedziniec utworzony przez otaczające go budynki kościoła i kaplicy św. Anny oraz średniowieczny mur, na którym od strony północnej osadzony jest dom kazalnicowy. Jest to przykład domów galeriowych budowanych niegdyś w konstrukcji szachulcowej dla ubogiej ludności miasta. Ten zaś wzniesiono na potrzeby Gimnazjum Akademickiego funkcjonującego od poł. XVI w. w dawnym klasztorze franciszkańskim.

Część dawnego zespołu klasztornego franciszkanów Braci Mniejszych Konwentualnych. Na pocztówce widoczny kościół św. Trójcy, kaplica św. Anny i ryglowy dom galeriowy. Obieg 1929 r.

Kościół świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony ulicy Okopowej (Karrenwall). Widoczny dom galeriowy.

Widok na pofranciszkański kościół św. Trójcy, którego budowę zakończono na początku XVI w. Do zachodniej fasady kościoła przylega kaplica św. Anny. Widoczny także na zdjęciu dom kazalnicowy (szachulcowy) osadzony na średniowiecznym murze klasztornym. Pocztówka w obiegu od 8 VII 1931 r.

Dom galeryjny (kazalnicowy) przy kościele św. Trójcy jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii).