Kościół franciszkański św. Trójcy zlokalizowany na Starym Przedmieściu, którego początki sięgają pierwszej połowy XV w. i wiążą się z przybyciem franciszkanów do Gdańska. Kościół był następnie rozbudowywany, by osiągnąć na początku XVI w. obecny wygląd. Jest to po kościele Wniebowzięcia NMP największa świątynia w naszym mieście. Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią kościoła zwieńczoną późnogotyckim trójdzielnym szczytem wraz z dobudowanym do tej fasady kościołem św. Anny oraz posadowionym w murze klasztornym, domem kazalnicowym.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Dom galeriowy przy kościele św. Trójcy i ulica św. Trójcy (Trinitatiskirchengasse). Obieg 1915 rok.

Kościół wzniesiono w latach 1422-1433 stanowiący rdzeń obecnego prezbiterium. W 1484 podjęto rozbudowę świątyni. Do 1495 roku przebudowano prezbiterium, następnie powstał trójnawowy, halowy korpus nawowy

Jedna z sal ekspozycyjnych Muzeum Miejskiego na Starym Przedmieściu. Muzeum mieściło się w dawnym klasztorze franciszkańskim i Gimnazjum Akademickim w latach 1872-1945. Obecnie Muzeum Narodowe.