Budynki należące do zespołu Dworca Głównego w Gdańsku. Widoczny budynek poczty oraz budynek inspekcji kolejowej. W oddali widoczny gmach Szkoły Wojennej.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

W 1935 r. mieścił się tu krótko Urząd Policji, później Urząd Budowlany.

Zdjęcie z wystawy dotyczącej grudnia 1970r. zorganizowanej w Ośrodku Propagandy KW PZPR w Gdańsku. Na zdjęciu widoczny spalony budynek KW PZPR w Gdańsku, mieszczący się przy ul. Wały Jagiellońskie. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNGd-12-2-2-187

Kościół św. Elżbiety w latach 1622-1820 był świątynią gdańskich kalwinistów. Jej początki sięgają roku 1393. Świątynia jest budowlą gotycką z cegły, jednonawową, posiada jedną wieżę na osi, gwiaździste prezbiterium i jedną boczną kaplicę.

Kamienica przy ul. Elżbietańskiej zbudowana została na zlecenie Piotra Henningka w 1612 r, prawdopodobnie wg projektu Abrahama van den Blocka. W końcu XVII w. budynek użytkowany był przez opactwo w Pelplinie i stan taki utrzymywał się przez ok. 150 lat. W połowie wieku XIX kolejni właściciele dokonywali sporych zmian konstrukcyjnych obiektu, narażając go na coraz gorszy stan techniczny. Wobec zagrożenia całkowitym wyburzeniem przez kolejnego właściciela budynek został wykupiony przez miasto i umieszczono w nim Miejski Urząd Budowlany znany także jako Policja Budowlana (Baupolizeiamt). Wykonano wreszcie generalny remont wraz z odtworzeniem zrujnowanej kamieniarki. Wiosną 1945, budynek nie ucierpiał w wyniku działań wojennych. Za domem widoczny budynek Uniwersytetu Gdańskiego.