Złota Brama (nazwa od 1945 r. , formalnie od 1967 r.) zwana wcześniej Bramą Długouliczną. Wybudowana w początku XVII w. w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Zamyka od zachodu ul. Długą. Na zdjęciu widoczna od strony Targu Węglowego. Przylega do niej od północy Dwór Bractwa św. Jerzego.

Widok na ulicę Tkacką, Wollwebergasse, w kierunku północnym. W głębi Wielka Zbrojownia.

Pokój muzyczny w Domu Uphagena, mieszczańskiej kamienicy z XVIII w. W kamienicy (Długa 12) w 1911 roku utworzono muzeum i udostępniono je dla zwiedzających.

Wnętrze pokoju służącego za herbaciarnię. Panele na drzwiach i ścianach są malowane w pejzaże, pejzaże morskie i scenami z codziennego życia Chińczyków.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka.

Widok na ulicę Długą (Langgasse). Z lewej strony skrzyżowanie z ulicą Tkacką z domem towarowym. W centralnej części smukła wieża Ratusza Głównego Miasta.