Właściciel Fr. Szmyt przed swoim sklepem przy ul. Ławniczej 5 (Matzkauschegasse). Sklep polski. Pocztówka w obiegu po 1905 r.

Mała Sala Rady w Ratuszu Prawego Miasta to inaczej Sala Zimowa. Była to siedziba obrad Rady Miasta w okresie jesienno-zimowym. Na środku stał stół, a po bokach rzeźbione ławy. Kominek pochodzi z 1645 r. Herb Gdańska trzymają alabastrowe lwy.

Wnętrze sieni gdańskiej przy Długim Targu 43 (Nowy Dom Ławy), ekspozycja barokowa.

Widok na fontannę Neptuna i Długi Targ. W tle widoczny fragment Zielonej Bramy. Pocztówka z minialbumu "Zehn Der schonsten ansichten von DANZIG". Auch als postkarten verwendbar.

Widok na Długi Targ z okien Ratusza Prawomiejskiego. Na pierwszym planie Studnia Neptuna, a za nim rząd dorożek.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.