Widok od strony Zielonego Mostu na Bramę Zieloną. Widoczny pałąk rozpinający trakcję tramwajową umożliwiając podnoszenie przęseł Mostu Zielonego.Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Widok na Motławę i Długie Pobrzeże z nabrzeża Wyspy Spichrzów. Z prawej strony widoczne spichlerze.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Zielona Brama zamyka od strony Motławy Drogę Królewską.

Widok z Mostu Zielonego w stronę Długiego Pobrzeża i Wyspy Ołowianki. Pocztówka z rysunkiem wchodzi w skład albumu Gdańsk taki, jaki był (Danzig wie es war).