Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Wzniesiony w latach 1545-46 przez mistrza Georga Stelzenera piec, często nazywany był „królem wszystkich pieców”. Był i jest najwyższym (obecnie jego wysokość liczy 10 m 64 cm) piecem na Starym Kontynencie.

Pocztówka przedstawiająca Hermesa, boga kupców, podróżnych i złodziei. Posąg znajduje się na przedprożu Dworu Artusa. Na pocztówce widzimy ujęcie z Ratuszem Głównego Miasta w tle. Pocztówka pochodzi z kalendarza "Danzig im Bild" na rok 1960, zdjęcie wykonano przed wojną.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Widok na Ławę Malborską i Szyprów Na dole figura króla Kazimierza Jagiellończyka.