Malownicza leśna ścieżka biegnąca na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, ustanowionego w 1979 r. Obejmuje on fragment Wysoczyzny Morenowej Pojezierza Kaszubskiego oraz jej strefę krawędziową bezpośrednio przylegające od strony zachodniej do aglomeracji Gdańska.

Malowniczy fragment Leśnego (Krzaczastego) Młyna wraz ze stawem młyńskim. Ze względu na specyficzny mikroklimat wybudowano na tym terenie Dom Kuracyjny dla osób z chorobami dróg oddechowych, w którym po II wojnie światowej otwarto internat Państwowego Pedagogium. Obecnie teren ten znajduje się w obrębie Miejskiego Ogrodu Zoologicznego.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Dom Bramny, Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna, dawna siedziba sołtysa. Zburzony w 1577 r. , wkrótce odbudowany. Zwany Domem Zarazy, gdyż w 1709 r. podczas epidemii zmarło w nim 9 cystersów. Na I piętrze znajdowała się kaplica /św. Bernarda. W XIX w. siedziba administracji oraz areszt. W XX w. rzeznaczony na cele mieszkalne. Po wojnie siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia "Stara Oliwa".

Oliwa w zimowej szacie. W głębi po lewej stronie widać Wzgórze Pachołek (100, 8 m wysokości) z charakterystyczną murowaną, neogotycką wieżą widokową ufundowaną przez cesarza Wilhelma I w 1882 r.

Dawny kościół klasztorny cystersów (którego początki sięgają XII w.), po kasacie zakonu kościół parafialny katolicki; od momentu ustanowienia diecezji gdańskiej w 1925 r. - kościół katedralny, zaś po utworzeniu archidiecezji gdańskiej - podniesiony do rangi archikatedry.