Pocztówka ozdobna z widokiem na Długi Targ i Główne Miasto z kościołem Mariackim.

Targ Węglowy na Głównym Mieście - widoczny gmach Teatru Państwowego (w 1933 r. Teatr Miejski przemianowano na Państwowy).

Rysunek wnętrza Kościoła św. Katarzyny. Stan powojenny, po przejściu Armii Czerwonej.

Obelisk - kolumna zwieńczona niemieckim orłem odsłonięta uroczyście 30 VI 1933 r. przy bastionie św. Elżbiety - zwana Gefallenendenkmal (Pomnik Ofiar Wojny) lub Landeskriegerdenkmal (Krajowy Pomnik Wojenny). Obelisk upamiętniał żołnierzy niemieckich walczących w czasie I wojny światowej. Rozebrany w sierpniu 1957 r.

Widok ulicy Oliwskiej w kierunku kościoła Wniebowstąpienia, od strony skrzyżowania z ulicą Wilków Morskich. Z zabudowy po prawej strony przetrwała jedna kamienica, nr 53/54.

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy (jego fasada zachodnia z charakterystycznym gotyckim szczytem) wraz z kaplicą św. Anny. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz. Na zdjęciu uwidoczniony jest też dziedziniec utworzony przez otaczające go budynki kościoła i kaplicy św. Anny oraz średniowieczny mur, na którym od strony północnej osadzony jest dom kazalnicowy. Jest to przykład domów galeriowych budowanych niegdyś w konstrukcji szachulcowej dla ubogiej ludności miasta. Ten zaś wzniesiono na potrzeby Gimnazjum Akademickiego funkcjonującego od poł. XVI w. w dawnym klasztorze franciszkańskim.