Długie Pobrzeże zwane do 1945 r. Długim Mostem. Widoczne kamieniczki ze sklepami na parterach. Przystań dla parowych statków pasażerskich w pobliżu Żurawia. Widoczna charakterystyczna wieżyczka Domu Towarzystwa Przyrodniczego obok Bramy Mariackiej.

Widok od strony Zielonego Mostu na Bramę Zieloną. Widoczny pałąk rozpinający trakcję tramwajową umożliwiając podnoszenie przęseł Mostu Zielonego

Widok na Wyspę Spichrzów od strony wschodniej. Pierwszy od prawej spichlerz Czerwone Serce, obok niego Szabla. Czwarty od prawej (w środku) Madonna, obok niej z lewej Czarny Krzyż (z nadbudówką). Widoczne worki to korek wypornościowy.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Pocztówka przedstawia trzy zdjęcia Orłów Polskich na fasadach budowli gdańskich. Od góry: na Zielonym Moście, na Wysokiej Bramie (Bramie Wyżynnej) i na Ratuszu Staromiejskim.

Widok z Długiego Pobrzeża na Zielony Most i Wyspę Spichrzów. Na przyczółku Mostu Zielonego stał budynek Kasy Miejskiej (Sparkasse).