Na miejscu Baszty Kotwiczników w dzisiejszym kształcie wzniesiono już pod koniec XIV w. prostą kwadratową wieżę, mającą chronić Bramę Kotwiczników, poprzez którą wiodła droga ze śródmieścia Gdańska ku terenom stoczniowym na Starym Przedmieściu. Grubość murów tej budowli dowodzi, że początkowo zamierzano wznieść basztę znacznie wyższą, ale ostatecznie zrezygnowano z takiego zamiaru.

Baszta została wybudowana w latach 1460–1461 w ciągu murów miejskich jako część nieistniejącej obecnie Bramy Nowej. Flankowała wjazd na przedmieście miasta od południa. Ma kształt podkowy, cztery kondygnacje zaopatrzone w otwory strzelnicze dla broni ręcznej i armat. Ma 13 metrów wysokości, a grubość murów w przyziemiu dochodzi do 2 metrów.

Baszta została zbudowana z cegły w drugiej połowie XIV wieku. Nazwę zawdzięcza pokryciu dachu strzechą, która później została wymieniona na dachówkę. Obecny kształt baszta uzyskała w pierwszej połowie XV wieku. Przykryta jest stożkowatym dachem namiotowym. Grubość murów w dolnej części baszty dochodzi do 4 metrów.

Budynek Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Miejskiego w Tucholi. Urząd wznosi się na fundamentach zamku krzyżackiego (zachowane relikty murów w piwnicach). Stąd tucholski komtur Henryk von Schwelborn zawiózł w 1410 r. dwa miecze pod Grunwald. Zamek został rozebrany w 1851 po pożarze miasta.

Fragment murów obronnych Głównego Miasta z Basztą Słomianą z ok. 1400 r. Za basztą wznosi się Wielka Zbrojownia i dobudowane skrzydło Akademii Sztuk Pięknych.

Grudziądz - miasto położone na prawym brzegu Wisły. Na zdjęciach: - zespół spichlerzy dobudowanych do murów miejskich w XVII-XVIII w., w głębi wieże: ratuszowa i gotyckiego kościoła - pomnik na miejscu egzekucji 10 zakładników rozstrzelanych przez hitlerowców 29.10.1939 - park - rynek - fasada kościoła pojezuickiego 1682-1715 - fragment osiedla im. Mikołaja Kopernika

Fragment murów obronnych z XIV w. Mury zostały wzniesione przez Krzyżaków przed 1323 r.

Najstarsza z baszt fortyfikacji średniowiecznych Gdańska. 23 marca 1343 w pobliżu baszty położono kamień węgielny pod budowę murów miejskich Głównego (Prawego) Miasta.

Baszta Narożna została zbudowana w 1343 r. w celu wzmocnienia południowo-zachodniego odcinka murów miejskich. Widoczne trzy budynki tworzyły zespół Dworu Miejskiego, od 1857 r. pełniącego funkcję siedziby straży pożarnej.

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej. Widok od strony ulicy Stągiewnej.

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej.

Kaplica znajdująca się na wzniesieniu nad Kościołem Świętego Wojciecha (za Kanałem Raduni). Dolne partie murów pochodzą z XV wieku-część górna to efekt renowacji z 1880. Według średniowiecznej tradycji miejsce pierwszego pochówku Świętego Wojciecha. Od 1928 roku cel dorocznych pielgrzymek wiernych z archidiecezji gdańskiej (23 kwietnia).

Na pocztówce widoczny jest plac Dominikański powstały po wyburzeniu zniszczonego w 1813 r. klasztoru dominikanów. Był on wykorzystywany przez pruskie wojsko jako plac musztry. Z końcem XIX w. wybudowano na nim Halę Targową, oddaną do użytku w 1896 r. Zdjęcie to zostało wykonane jeszcze przed zabudowaniem placu. Widzimy na nim - otaczający plac od południa - gotycki, ceglany kościół św. Mikołaja wzniesiony w pierwszej poł. XIV w., a obok niego dwie baszty – relikty średniowiecznych murów otaczających Główne Miasto od północy. Okrągła baszta nosiła miano Dominikańskiej; w XIX w. żartobliwie nazywano ją „Donicą” od porastającej ją roślinności. Znajdowała się w pobliżu okien kuchni klasztornej (klasztor został zniszczony w 1813 r. i nie już odbudowano go), stąd inna nazwa tej baszty: „Kiek in de Kok). Druga baszta – nakryta stożkowym dachem – otrzymała po II wojnie nazwę „Jacek” pochodzącą od patrona dominikanów, św. Jacka Odrowąża. Dominikanie posługiwali w kościele św. Mikołaja od średniowiecza do 1833 r. ; ponownie przejęli świątynię po II wojnie. Pocztówka znajduje się w obiegu od 1898 r.

Baszta Narożna została zbudowana w 1343 r. w celu wzmocnienia południowo-zachodniego odcinka murów miejskich. Widoczne trzy budynki tworzyły zespół Dworu Miejskiego, od 1857 r. pełniącego funkcję siedziby straży pożarnej. Pocztówka w obiegu po 1905 r.