Brama Stągiewna składa się z dwóch baszt i przejazdu. Zbudowana została w latach 1517-1519. Wyglądem przypomina stągwie używane do przenoszenia mleka.

Biurowiec przy ulicy Szafarnia firmy "Hydropol" - przedsiębiorstwa robót wiertniczych. Budynek obecnie nie istnieje. Za budynkiem również nieistniejąca hala przedsiębiorstwa "Hydroster". Przed budynkiem pawilon handlowo usługowy. Większą jego część zajmował samoobsługowy bar. Przed wyburzeniem pawilonu funkcjonował tam sklep spożywczy "Skara" i od strony ulicy Szafarnia sklep medyczny. Obecnie w tym miejscu stoją budynki deweloperskie.

Widok od ulicy Długie Ogrody na ruiny Baszty Stągiewnej i Most Stągiewny. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy (z lewej) i Szafarnia (z prawej). W oddali ruiny budynków przy ulicy Stągiewnej. Z prawej strony ułożone cegły z rozebranych budynków ulicy Długie Ogrody.

Brama Stągiewna zamyka Most Stągiewny od zachodniej strony. Widać również zabudowania ulicy Spichrzowej i z lewej strony fragment Starej Pakowni.

Zabudowa ulicy Szopy (Mattenbuden), widok w kierunku północnym, mniej więcej na wysokości Mostu Rogoźników.

Brama Stągiewna, wzniesiona zapewne w latach 1517-1519, została usytuowana w linii umocnień osłaniających od wschodu Wyspę Spichrzów. Dwubasztowy zespół Bramy Stągniewnej, bardzo nietypowy w swej bryle architektonicznej, budzi od dawna zainteresowanie badaczy. Przypuszcza się, że pierwotnie Brama miała stanowić układ trzech baszt flankujących dwa zawarte między nimi przejazdy: potężna baszta środkowa byłaby wówczas obstawiona dwiema mniejszymi. Ostatecznie jednak zrezygnowano z budowy trzeciej baszty – północnej – poprzestając na jednym przejeździe pomiędzy basztą większą zwaną Stągwią, i mniejszą nazywaną Stągiewką.