Kościół św. Mikołaja ma rangę bazyliki. Pierwszy kościół zbudowano w 1185 r. Obecna forma pochodzi z 1348 r. pomorski książę Świętopełk przekazał kościół zakonowi oo. dominikanów 22 stycznia 1227 r.

Bazylika N.M.Panny jest największym ceglanym kościołem świata. W ostatnich latach więźbę stalową zamieniono na drewnianą.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Bazylika Mariacka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ujęcie od strony zachodniej, lata powojenne.

Widok na archikatedrę od strony Zalewu Wiślanego. Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja została zbudowana w latach 1329–1388 jako trójnawowa bezwieżowa hala z wydłużonym prezbiterium. Powstała na ufortyfikowanym wzgórzu (obecnie Wzgórze Katedralne), w miejscu dawnej drewnianej świątyni. Miejsce pochówku Mikołaja Kopernika. Po prawej stronie neogotycki kościół pw. św. Wojciecha z lat 1857-1861.

Widok na Bazylikę Mariacką ze szczytu Domu Angielskiego na Chlebnickiej.

Panorama z Biskupiej Górki (Bischofsberg). Widok na miasto przed niwelacją wałów.

Zimowy widok na wieżę Kościoła Mariackiego. Na drugim panie widoczna wieża Ratusza Głównego Miasta. Poniżej kościoła na pierwszym planie dachy gdańskich kamieniczek.

Widok na Kościół Mariacki od strony ulicy Św. Ducha. W prawym rogu widoczny dach Kaplicy Królewskiej.

Widok na wieżę Kościoła Mariackiego. Na drugim panie widoczna wieża Ratusza Głównego Miasta. Poniżej kościoła na pierwszym planie dachy gdańskich kamieniczek Pocztówka pochodzi z albumu "Danzig. Nach einer Radierung vn Berthold Hellingrath" zawierającego 10 pocztówek, będących przedrukiem akwafort znanego malarza (związanego z Gdańskiem) Bertholda Hellingratha.

Kartka pocztowa z okazji Świąt Wielkiej Nocy z widokiem na Kościół Mariacki i Ratusz Głównego Miasta. Pomiędzy zdjęciami znajduje się fragment z "Fausta" Goethego (Wielkanocny poranek).

Widok na Długie Pobrzeże z spichlerza położonego na Wyspie Spichrzów. Z lewej strony fragment Bramy Mariackiej w prawo Brama św Ducha, która przebudowana została w XIX wieku na budynek mieszkalny. W tle widoczne charakterystyczne gdańskie budowle czyli wieża Ratusza Głównego Miasta i Bazylika Mariacka.

Na ulicy Piwnej (Jopengasse). Widok w kierunku Bazyliki Mariackiej. Obieg 1903 rok.

Ulica Mariacka (Frauengasse), widok w kierunku Bazyliki Mariackiej.

Ulica Mariacka, przed wojną Panieńska (Frauengasse), widok w kierunku Bazyliki Mariackiej.

Okolicznościowa kartka z okazji 400 lecia Poczty Polskiej. W tle kartki kościół św Katarzyny, Bazylika Mariacka i Ratusz Głównego Miasta. Główny to powóz pocztowy. Na dole napis. 1958~400 lecie Poczty Polskiej~1958

Na ulicy Mariackiej (Frauengasse). Przedproża i kamieniczki w różnych stylach (od gotyku po klasycyzm). W głębi Kościół Mariacki. Z lewej strony widoczne drzewo. Pocztówka z minialbumu "Zehn Der schonsten ansichten von DANZIG". Auch als postkarten verwendbar.

Katolicki kościół św. Franciszka przy ul. Kartuskiej 186. Ceglana, trójnawowa bazylika transeptowa została wybudowana dla okolicznych katolików w latach 1904 - 06 wg. proj. Augusta Menkena z Berlina. Prezbiterium umieszczono od wschodu, wieżę (usytuowaną asymetrycznie - od zachodu). Pierwotnie wieża miała wysokość 57 m (po odbudowie po II wojnie światowej wieża ma 49 m wysokości).

Wnętrze Bazyliki Mariackiej, widok na ołtarz.

Panorama z Biskupiej Górki (Bischofsberg)

Wnętrze bazyliki św. Mikołaja na Głównym Mieście. Widoczna nawa główna wraz z emporą i organami z XVIII w.

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.