Widok z lotu ptaka na Główne Miasto, Stare Przedmieście i Wyspę Spichrzów. Na pocztówce widzimy Kościół Mariacki, Ratusz Głównego Miasta. Widoczna ciasna zabudowa. Z prawej strony rozciąga się Wyspa Spichrzów. W dolnej części widoczne kościoły Starego Przedmieścia. Zdjęcie: Luftaufnahmen Aerokartographisches Institut A.G., Breslau fur die Danziger Neuesten Nachrichten

Widok na Zaroślak i Główne Miasto ze zbocza Biskupiej Górki. Na pierwszym planie zabudowa Zaroślaku z kościołem Zbawiciela (Salvatorkirche) W oddali Główne Miasto z wieża kościoła Mariackiego i Ratusza Głównego Miasta. Z lewej strony widoczna wieża kościoła św. Katarzyny.

Panorama z Biskupiej Górki (Bischofsberg). Widok na miasto przed niwelacją wałów.

Panorama miasta z Biskupiej Górki. Widoczne wieże Ratusza Głownego Miasta, Wielkiej Synagogi, kościoła Mariackiego. Z lewej strony Wieża Więzienna.

Widok na Główne Miasto od strony Bramy Wyżynnej przed niwelacją wałów. Widoczna Wieża Więzienna, kościół Mariacki w oddali wieżyczki Wielkiej Zbrojowni i kościoła św Mikołaja. Na pierwszym planie wały ziemne.

Panorama miasta od strony Biskupiej Górki, jeszcze przed niwelacją wałów.

Panorama Gdańska od strony zachodniej. Są to ostatnie dni umocnień nowożytnych - wałów. Widoczne tramwaje konne i dorożki.

Brama Stągiewna jest zwieńczeniem ulicy Stągiewnej. Została zbudowana w latach 1517-19. Są tu dwie baszty połączone przesklepionym łącznikiem-przejazdem.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Obieg 1912.

Zabudowa ulicy Szopy (Mattenbuden), widok w kierunku północnym, mniej więcej na wysokości Mostu Rogoźników.

Brama Stągiewna z Mostem Stągiewnym od strony południowo-wschodniej.

Widok na Most Stągiewny wraz z Bramą Stągiewną. Most miał konstrukcję stalową, był obrotowy (obrót w prawo), jednoramienny.

Widok na most Rogoźników (Matników). Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. W oddali Baszta Stągiewna. Z lewej strony zabudowa Wyspy Spichrzów.

Nowa Motława. Widok z Ołowianki w stronę Bramy Stągiewnej. Po lewej stronie nabrzeże przy Szafarni (Schäferei) ze spichlerzem i budynkiem celnym. Po prawej stronie spichlerze i budynek na Wyspie Spichrzów.

Brama Stągiewna zamyka Most Stągiewny od zachodniej strony. Widać również zabudowania ulicy Spichrzowej i z lewej strony fragment Starej Pakowni.

Zabudowa ulicy Szopy (Mattenbuden), widok w kierunku północnym, mniej więcej na wysokości Mostu Rogoźników.

Stągiewka, inaczej Konwia Śmietanowa, też miała kiedyś dach stożkowy. Obecnie ma dach pulpitowy, jednospadowy. Na ostatniej, siódmej, kondygnacji Stągwi umieszczano armaty.

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej. Widok od strony ulicy Stągiewnej.

Brama Stągiewna z basztami na tle Wyspy Spichrzów.

Praca w porcie nad Motławą.

Miejska rzeźnia w rejonie ulicy Angielskiej Grobli, oddana została do użytku w roku 1894. Był to zakład bardzo nowoczesny z wytwórnią lodu, zamrażalnią i chłodniami mięsa, własną bocznicą kolejową, a nawet nabrzeżem. Uboje były prowadzone w specjalistycznych budynkach, oddzielnych dla każdego gatunku zwierząt, dokonywano tu także ubojów sanitarnych. Na zdjęciu widoczny z prawej stron budynek dyrekcji wraz ze znajdującą się na parterze restauracją, dalej budynek administracyjny. Z lewej strony pocztówki zabudowa ulicy Angielska Grobla.

Pocztówka przedstawiająca widok od strony wschodniej na Bramę Żuławską (Langgartener Tor) mieszczącą się przy ul. Długie Ogrody. Z prawej strony widoczny fragment zabudowy ulicy Długie Ogrody.

Targ Węglowy z budynkiem Teatru Miejskiego oraz widoczną fasadą Wielkiej Zbrojowni i budynkami pierzei Targu Węglowego.

Plac został nadany miastu przywilejem w 1342/43 roku. Zwano go „anger umme sente Gertruden kirchhof“ (‚ugór przy cmentarzu św. Gertrudy’). Od 15 wieku służył handlowi węglem drzewnym. W głębi Wieża Więzienna, po lewej dom towarowy Freymanna. Po prawej pierzeja Targu Węglowego.

Targ Węglowy na Głównym Mieście - widoczny gmach Teatru Państwowego. Targ Węglowy był też ważnym węzłem komunikacyjnym, stąd można było jechać większością linii tramwajowych w ówczesnym Gdańsku. Z lewej strony pierzeja zachodnia Targu Węglowego z wystawnymi kamienicami. W oddali wjazd na sąsiadujący Targ Drzewny.

Dwór Bractwa św. Jerzego został zbudowany w stylu flamandzkim. Z prawej strony Złota Brama i jadący tramwaj.

Tramwaje przy zachodniej pierzei Targu Węglowego. Na pierwszym planie Wieża Więzienna i przylegające do niej kamienice. Po lewej stronie widoczny fragment Dworu Bractwa św. Jerzego.

Dwór Bractwa św. Jerzego wzniesiony przez Hansa Glotaua u schyłku XV w. Zwany bywa często Strzelnicą św. Jerzego. Po prawej stronie budynek ten przylega do Złotej Bramy. Po lewej stronie widoczny fragment okazałego Domu Towarowego Braci Freymann.

Targ Węglowy, widok na Teatr i Wielką Zbrojownię

Targ Węglowy widok na Teatr Miejski i zachodnią pierzeję. Widoczne przystanki tramwajowe i same tramwaje.

Widok na ciąg kamienic przy Stadtgraben (obecnie Podwale Grodzkie) naprzeciw Dworca Głównego.

Narożnik Targu Kaszubskiego (z prawej - nie ma tej ulicy) i obecnego Podwala Grodzkiego.

Narożnik Targu Kaszubskiego (z lewej - nie ma tej ulicy) i obecnego Podwala Grodzkiego.

Hotel Continental znajdował się przy Podwalu Grodzkim (Stadtgraben), na rogu Elżbietańskiej. W głębi kościół pw. św. Józefa.

Widok na wschodnią pierzeję Podwala Grodzkiego (Stadtgraben). Ulica po prawej to Karmelitergasse, obecnie deptak ulicy Karmelickiej.

Budynek Archiwum Państwowego, widok od strony placu Hanzy. Instytucja powstała jako królewskie Archiwum Państwowe w roku 1901.

Zabudowa północnej strony placu Hanzy, bliskie sąsiedztwo obecnego Zieleniaka.

W dniu 14 listopada 1900 roku własnością instytucji stała się działka przy nowo wytyczonym placu Hanzy „Hansaplatz”, zaś rok później rozpoczęto budowę nowoczesnego gmachu. Architekt Karl Kleefeld wytyczył na trójkątnej działce skomplikowany budynek, którego skrzydła poprowadzono wzdłuż ulic, zaś front zwrócony został w stronę północną.

Sanatorium Hansa (budynek z lewej) mieściło się przy placu Hanzy po stronie północnej. Obecnie stoi w tym miejscu Zieleniak.

Szkoła realna śś. Piotra i Pawła, obecnie I LO od strony dziedzińca.