Potężna bryła średniowiecznego ceglanego kościoła Wniebowzięcia NMP na Głównym Mieście widziana z perspektywy ul. Szewskiej (do 1945 r. Korkenmachengasse, czyli wytwórców ochraniaczy zakładanych na buty, a wytwarzanych z korka )

Wnętrze gotyckiego kościoła Wniebowzięcia NMP na Głównym Mieście. Nawa główna. Po lewej stronie widać siedemnastowieczną ambonę, a w głębi prezbiterium z ołtarzem pochodzącym z pierwszej poł. XVI w. (wykonany pod kierunkiem Mistrza Michaela z Augsburga).

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Widok na ulicę Piwną (Jopengasse) z charakterystycznymi dla Gdańska przedprożami i wieżę Kościoła Mariackiego.

Część środkowa ołtarza głównego znajdującego się w prezbiterium Kościoła Wniebowzięcia NMP na terenie Głównego Miasta w Gdańsku. W tej części ołtarza została ukazana scena ukoronowania Najświętszej Maryi Panny. Ołtarz został wykonany pod kierunkiem rzeźbiarza Michaela z Augsburga przebywającego w Gdańsku 1510 – 1526. Dzieło zostało ukończone w 1517 r.

Górujący nad kamieniczkami Głównego Miasta Gdańska kościół Wniebowzięcia NMP - największy ceglany kościół w Europie. Halowy (bez wewnętrznych podziałów) z wysoką na 80 m wieżą. Określany był niegdyś mianem fary Głównego Miasta. Jego budowa trwała ponad 150 lat - od połowy XIV w. do początku XVI w. Pocztówka w obiegu od 23 VI 1921 r.