Bazylika Mariacka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ujęcie od strony zachodniej, lata powojenne.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Stoją od lewej: ppor. cz. w. Henryk Wieliczko ps. "Lufa" (uzbrojony w sowiecki pistolet maszynowy PPS wz. 1943), por. Marian Pluciński ps. "Mścisław", mjr Zygmunt Szendzielarz ps. "Łupaszka", wachm. Jerzy Lejkowski ps. "Szpagat" (uzbrojony w sowiecki pistolet maszynowy PPSz wz. 1941 tzw. pepesza z magazynkiem bębnowym), ppor. Zdzisław Badocha ps. "Żelazny" (oznaczony krzyżykiem). W tle zabudowania nieznanej miejscowości. Uwagi: Na odwrocie odręczny dopisek. Fotografia umieszczona w karcie zabezpieczającej.;Reprodukcja. Na odwrocie odręczny opis (niebieskim długopisem): wymienione postacie, krótki wiersz pt. "Do Oki" i dedykacja mówiąca o pochodzeniu odbitki z datą "Gdańsk, dn. 19.06.81 r.". Odbitka przekazana do zasobu archiwalnego IPN przez prof. Jędrzeja Tucholskiego (zm. 2012), zastępcę dyrektora Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN (2000-2005) i głównego specjalistę w BUiAD IPN (2005-2008). Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNBU-3-3-6-3

Jedna z końcowych stron publikacji. Bibliografia.

Niemieccy żołnierze zwiedzają teren walk wrześniowych na Helu. Dowództwo armii niemieckiej organizowało wycieczki "szlakiem zwycięstw" w celu budowania morale swoich oddziałów. Żelaznymi punktami na ich trasie były Westerplatte i Hel. Prawdopodobnie październik 1939.

Aresztowani obrońcy Poczty Polskiej w Gdańsku ustawieni pod ściana budynku, prawdopodobnie na tyłach Poczty Polskiej. Stoją ciasno jeden obok drugiego, twarzą do muru, z wyprostowanymi rękoma uniesionymi nad głową. Większość ma na sobie mundury pocztowe (tylko 7 od lewej jest w samej koszuli), odkryte głowy. Po prawej kilku częściowo widocznych żołnierzy niemieckich z jednostek gdańskiej Heimwehry (w chrakterystycznych niemieckich hełmach) i zasłonięty funkcjonariusz policji w okrągłej czapce z szerokim dnem. Najbliższy żołnierz, stojący bokiem, ma na ramieniu naszywke niemieckiej policji. Z tyłu widoczny fragment budynku garaży z dwuskrzydłową bramą. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-12-1