Brama Stągiewna, wzniesiona zapewne w latach 1517-1519, została usytuowana w linii umocnień osłaniających od wschodu Wyspę Spichrzów. Dwubasztowy zespół Bramy Stągniewnej, bardzo nietypowy w swej bryle architektonicznej, budzi od dawna zainteresowanie badaczy. Przypuszcza się, że pierwotnie Brama miała stanowić układ trzech baszt flankujących dwa zawarte między nimi przejazdy: potężna baszta środkowa byłaby wówczas obstawiona dwiema mniejszymi. Ostatecznie jednak zrezygnowano z budowy trzeciej baszty – północnej – poprzestając na jednym przejeździe pomiędzy basztą większą zwaną Stągwią, i mniejszą nazywaną Stągiewką.

Brama Stągiewna zbudowana została w latach 1517-1519. Większa baszta nazwana została Stągwią, mniejsza Stągiewką lub Konwią Śmietanową. Most postawiony po przekopaniu Nowej Motławy w 1576 r. W głębi po prawej ulica Szafarnia. Pocztówka wydana przed 1905 r.

Widok z Bramy Stągiewnej na Most Stągiewny (łączący Wyspę Spichrzów z Długimi Ogrodami) i Długie Ogrody z kościołem św. Barbary w tle. Pod Mostem Stągiewnym płynie Nowa Motława.Pocztówka w obiegu od 21 VIII 1920 r.

Szesnastowieczna Brama Stągiewna wzniesiona u wschodniego wylotu ul. Stągiewnej. Przed nią rozpoczyna się Most Stągiewny łączący Wyspę Spichrzów z Długimi Ogrodami.

Na pierwszym planie widoczny nieistniejący dzisiaj Most Rogoźników. Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. Otwieranie mostu było możliwe ręcznie a później zastosowano elektryczny mechanizm zwodzenia mostu. Na drugim planie Baszta Stągiewna i ulica Motławska.

Brama Stągiewna zamyka Most Stągiewny od zachodniej strony. Widać również zabudowania ulicy Spichrzowej i z lewej strony fragment Starej Pakowni.