Gdańsk, Zielony Most - łączący dwa brzegi Starej Motławy - do 1945 r. zwodzony. Dzięki takiej funkcji możliwe było przepływanie większych jednostek, kiedy przęsła mostu były podniesione. W XX w. przez ten most przebiegała linia tramwajowa łącząca Główne Miasto z Długimi Ogrodami i Dolnym Miastem.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Widok na Główne Miasto od strony Starej Motławy: w głębi widoczne wieże Ratusza Głównego Miasta i kościoła Wniebowzięcia NMP. Na pierwszym planie kamieniczki znajdujące się wzdłuż nabrzeża Motławy, po prawej strony fragment Zielonej Bramy wraz z Zielonym Mostem.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Malownicze ujęcie statków na Motławie. Po lewej majestatyczna bryła Domu Przyrodników.

Pocztówka reklamowa kawiarni Kuchler (Kuchler`s Konzerthaus u. Cafe) była to w zasadzie restauracja. Mieściła się przy ulicy Powroźniczej (Röpergasse).