Długi Targ razem z ulicą Długą należy do najstarszych części Prawego Miasta (wspólna nazwa Langgasse aż do XVII w.) . Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ - nazwa ironiczna).

Długi Targ po polsku nazywany był Długim Rynkiem.

Był to najobszerniejszy i najwyższy budynek mieszkalny dawniejszego Gdańska. Wybudowany został w latach 1568–1570 według projektu Jana Kramera dla Dircka Lylge’go, bogatego kupca rodem z Westfalii, który nad Motławą dorobił się wielkiego majątku.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Restauracja Schlegela usytuowana była na Długim Pobrzeżu 2. Napis po prawej stronie mówi, że serwowano tam dania rybne.

Statki w porcie na Starej Motławie i Długie Pobrzeże (Lange Brücke). Przy pomoście Wyspy Spichrzów (Speicher Insel) stoją szkunery. W głębi Dom przyrodników i Żuraw. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".