Kościół franciszkański św. Trójcy zlokalizowany na Starym Przedmieściu, którego początki sięgają pierwszej połowy XV w. i wiążą się z przybyciem franciszkanów do Gdańska. Kościół był następnie rozbudowywany, by osiągnąć na początku XVI w. obecny wygląd. Jest to po kościele Wniebowzięcia NMP największa świątynia w naszym mieście. Pocztówka pokazuje fasadę zachodnią kościoła zwieńczoną późnogotyckim trójdzielnym szczytem wraz z dobudowanym do tej fasady kościołem św. Anny oraz posadowionym w murze klasztornym, domem kazalnicowym.

Dom galeryjny (kazalnicowy) jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii). Na drugim planie kościół św. Piotra i Pawła na Starym Przedmieściu przy ul. Żabi Kruk.

Gdańsk, Stare Przedmieście - dawny klasztor franciszkanów, w którym w 2 - ej poł. XIX w. otwarto Muzeum Miejskie (po II wojnie światowej Muzeum Narodowe) oraz szkołę św. Jana. Tu też przeniesiono w 1872 r. Królewską Szkołę Sztuk Pięknych i Rzemiosła Artystycznego.

Dom galeryjny (kazalnicowy) przy kościele św. Trójcy jako jedyny z tego typów domów przerwał II wojnę światową. Pochodzi z 1695 r. Na parterze miał stajnię, na piętrze 5 małych mieszkań, dostępnych od zewnątrz (z kazalnicy - galerii).

Ulica Świętej Trójcy i stojący przy niej kościół Św. Trójcy wraz z domem galeriowym. W głębi zrujnowana ulica Kocurki.

Domek z wyżką to dom galeriowy. Jedyny jaki ocalał z zawieruchy wojennej. Jest to piętrowy dom o konstrukcji ryglowej. Razem z kaplicą św. Anny i kościołem św. Trójcy tworzy wewnętrzny dziedziniec całego zespołu.