Potężna bryła średniowiecznego ceglanego kościoła Wniebowzięcia NMP na Głównym Mieście widziana z perspektywy ul. Szewskiej (do 1945 r. Korkenmachengasse, czyli wytwórców ochraniaczy zakładanych na buty, a wytwarzanych z korka )

Widok na remontowaną/czyszczoną wieżę Kościoła Mariackiego z ulicy Świętego Ducha.

Wnętrze największej gdańskiej świątyni, vczyli kościoła Wniebowzięcia NMP, której początki sięgają czasów krzyżackich i jednocześnie lokacji Głównego Miasta Gdańska. Pełnił on rolę fary tej części miasta. Był on sukcesywnie rozbudowywany, aż osiągnął ostateczny kształt w początkach XVI w. W 2 poł XVI w. został przejęty przez luteran. Przez kilkaset lat pełnił rolę najważniejszej świątyni luterańskiej w Gdańsku. Bogate wyposażenie uległo w dużej mierze zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Dotyczy to również ambony, która widoczna jest na zdjęciu. Jej miejsce po II wojnie zajęła ambona z kościoła św. Jana.

Widok na wieżę Kościoła Mariackiego. Na drugim panie widoczna wieża Ratusza Głównego Miasta. Poniżej kościoła na pierwszym planie dachy gdańskich kamieniczek Pocztówka pochodzi z albumu "Danzig. Nach einer Radierung vn Berthold Hellingrath" zawierającego 10 pocztówek, będących przedrukiem akwafort znanego malarza (związanego z Gdańskiem) Bertholda Hellingratha.

Kaplica Królewska wybudowana pod koniec XVII w. na Głównym Mieście obok kościoła Wniebowzięcia NMP, z inicjatywy króla polskiego Jana III Sobieskiego i prymasa Olszowskiego jako świątynia dla katolików.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.