Rzeźba NMP z Dzieciątkiem z ok. 1430 r. Madonnę otacza wieniec z róż z okrągłymi plakietkami ukazującymi sceny z życia Chrystusa. Znajduje się w kaplicy św. Anny w Bazylice Mariackiej w Gdańsku.

Widok na kościół Mariacki.

Zimowy widok na wieżę Kościoła Mariackiego. Na drugim panie widoczna wieża Ratusza Głównego Miasta. Poniżej kościoła na pierwszym planie dachy gdańskich kamieniczek.

Karta pocztowa przedstawiająca parę mieszczan gdańskich i panoramę Głównego Miasta. Obieg 1913 rok.

Zegar astronomiczny znajdujący się w kościele Wniebowzięcia NMP wykonany w latach 1464–1470, składa się trzech kondygnacji , mierzy 14 m wysokości. Został wykonany przez Hansa Düringera. Po wojnie został uruchomiony ponownie 9 V 1990 r. Na dużej tarczy pokazuje daty dzienne, dni tygodnia, świętych kalendarzowych, daty nowiu, święta liturgiczne; na małej tarczy - daty roczne i dane śr. chronologii: złota liczba, cykl słoneczny, indykt rzymski itp. Wskazówki środkowej kondygnacji pokazują: czas, pozycję Słońca i Księżyca w zodiaku, a w otworze ruchomego układu tarcz fazy Księżyca. W południe na dwóch platformach w górnej części zegara ukazuje się 4 ewangelistów i 12 apostołów, za nimi wyobrażenie śmierci.

Wnętrze największej gdańskiej świątyni, vczyli kościoła Wniebowzięcia NMP, której początki sięgają czasów krzyżackich i jednocześnie lokacji Głównego Miasta Gdańska. Pełnił on rolę fary tej części miasta. Był on sukcesywnie rozbudowywany, aż osiągnął ostateczny kształt w początkach XVI w. W 2 poł XVI w. został przejęty przez luteran. Przez kilkaset lat pełnił rolę najważniejszej świątyni luterańskiej w Gdańsku. Bogate wyposażenie uległo w dużej mierze zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Dotyczy to również ambony, która widoczna jest na zdjęciu. Jej miejsce po II wojnie zajęła ambona z kościoła św. Jana.