Zegar astronomiczny znajdujący się w kościele Wniebowzięcia NMP wykonany w latach 1464–1470, składa się trzech kondygnacji , mierzy 14 m wysokości. Został wykonany przez Hansa Düringera. Po wojnie został uruchomiony ponownie 9 V 1990 r. Na dużej tarczy pokazuje daty dzienne, dni tygodnia, świętych kalendarzowych, daty nowiu, święta liturgiczne; na małej tarczy - daty roczne i dane śr. chronologii: złota liczba, cykl słoneczny, indykt rzymski itp. Wskazówki środkowej kondygnacji pokazują: czas, pozycję Słońca i Księżyca w zodiaku, a w otworze ruchomego układu tarcz fazy Księżyca. W południe na dwóch platformach w górnej części zegara ukazuje się 4 ewangelistów i 12 apostołów, za nimi wyobrażenie śmierci.

Zimowy widok na wieżę Kościoła Mariackiego. Na drugim panie widoczna wieża Ratusza Głównego Miasta. Poniżej kościoła na pierwszym planie dachy gdańskich kamieniczek.

Wnętrze Bazyliki Mariackiej, widok na ołtarz.

Bazylika N.M.Panny jest największym ceglanym kościołem świata. W ostatnich latach więźbę stalową zamieniono na drewnianą.

Ul. Piwna na Głównym Mieście z widoczną wieżą średniowiecznego kościoła NMP, która wyraźnie góruje nad miastem.

Część środkowa ołtarza głównego znajdującego się w prezbiterium Kościoła Wniebowzięcia NMP na terenie Głównego Miasta w Gdańsku. W tej części ołtarza została ukazana scena ukoronowania Najświętszej Maryi Panny. Ołtarz został wykonany pod kierunkiem rzeźbiarza Michaela z Augsburga przebywającego w Gdańsku 1510 – 1526. Dzieło zostało ukończone w 1517 r.