Pocztówka ozdobna z widokiem na Długi Targ i Główne Miasto z kościołem Mariackim.

Zdjęcie wykonano podczas odgruzowywania Długieg Targu. Na drugim planie ruiny Bramy Zielonej. Na pierwszym planie kobiety pracujące przy porządkowaniu ulicy. Kobiety są pilnowane przez (prawdopodobnie) strażniczkę z karabinem w rękach. Kobieta pilnująca brygadę prawdopodobnie więźniarek niemieckich to Rosjanka (sądząc po ubiorze i rysach twarzy).

Pocztówka wakacyjna "Pozdrowienia z Gdańska" z widokiem na Długi Targ. W głębi Brama Zielona. Na pierwszym planie fontanna Neptuna. Ciekawostka: nadawca wpisał odręcznie datę - 29.10.97 (1897)

Pocztówka przedstawia trzy zdjęcia Orłów Polskich na fasadach budowli gdańskich. Od góry: na Zielonym Moście, na Wysokiej Bramie (Bramie Wyżynnej) i na Ratuszu Staromiejskim.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.