Fragment ul. Świętojańskiej w kierunku ul. Pańskiej, na skrzyżowaniu z ul. Szklary (w lewo) i Lawendowej (w prawo). Z lewej strony nieistniejąca kamienica na rogu z ul. Szklary.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Wnętrze bazyliki św. Mikołaja na Głównym Mieście. Widoczna nawa główna wraz z emporą i organami z XVIII w.

Na zdjęciu widoczna jest gotycka ceglana bryła kościoła św. Mikołaja zwieńczona charakterystyczną wieżą nakrytą spiczastym hełmem. Kosciół wznosi się na terenie Głównego Miasta, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej. Budynków tworzących pierzeję południową nie odbudowano po II wojnie światowej. Gospodarzami kościoła są dominikanie, którzy posługiwali w Gdańsku od 1227 do 1833 r. Po raz drugi przybyli do Gdańska po II wojnie światowej. Pierwsze dwa nieistniejące kościoły noszące to samo wezwanie wznosiły się w miejscu klasztoru dominikanów, czyli na północ od obecnego. Ten zaś wzniesiono w początkach XIV w. (po zniszczeniu XIII – wiecznego kościoła w czasie brandenbursko – krzyżackich walk o Gdańsk w 1308 r.).

Fragment ulicy Szerokiej z wysokości ul. Księżej w kierunku Targu Drzewnego.

Kościół św.Katarzyny zamyka widok z ulicy Pańskiej, w głębi ulica Podmłyńska (Kleine Mühlengasse). Po prawej Hala Targowa, po lewej Baszta Jacek. Za Halą fragment ulicy Podwale Staromiejskie. Obieg po 1905 r.