Nawa północna znajduje się po lewej stronie kościoła - patrząc w kierunku ołtarza. Liczy dziesięć przęseł długości i nakryta jest sklepieniem gwiaździstym. Oświetla ją osiem zamkniętych ostrymi łukami okien.

Stary wygląd muru otaczającego Archikatedrę Oliwską. Widok od strony ul. Bp Nowickiego. Obecnie furtka posiada inny kształt i nie ma wejścia z prawej strony.

Tablica upamiętnia zawarcie pokoju oliwskiego w 1660 r., co dokonało się w krużgankach klasztoru.

Ambona została wykonana w drewnie lipowym, pokryta szlachetnym czarnym kolorem, zdobiona licznymi złoconymi kartuszami.

Widok na fragment Oliwy z widoczną charakterystyczną bryłą archikatedry św. Trójcy, która pierwotnie (przez kilkaset lat była świątynią klasztorną cystersów). Początki tego kościoła sięgają XII w. Po kasacie zakonu cystersów, w 1 ej poł. XIX w. stał się świątynią parafialną dla katolików, zaś po ustanowieniu diecezji gdańskiej w 1925 r. - podniesiony do rangi katedry. Obecnie - po ustanowieniu archidiecezji gdańskiej - pełni funkcję archikatedry.

Dębowe, misternie rzeźbione stalle (przeznaczone dla mnichów) znajdują się w prezbiterium dawnego kościoła klasztornego św. Trójcy (ob. Archikatedra). Zostały ufundowane przez Opata Dawida Konarskiego.