Dawna posiadłość - Ludolphine - wydzielona w XVIII w. ze Stawowia (ob. w granicach Sopotu). Dwór z oficyną, budynki gospodarcze, założenie parkowe. Ob. adres: ul. Czyżewskiego 29 / 31. Przed II wojną siedziba Ewangelickiego Związku Diakonisek, które urządziły tu dom wypoczynkowy. Ob. użytkowane przez Akademię Wychowania Fizycznego i Sportu, część założenia parkowego należy do Zespołu Szkół Architektury Krajobrazu i Handlowo - Usługowych im. Władysława Szafera.

Archikatedra św. Trójcy w Gdańsku - Oliwie: lawaterz (czyli umywalnia kapłańska znajdująca się najczęściej w zakrystii, służąca księżom do mycia rąk przed mszą), który zapewne znajdował się właśnie w tamtejszej zakrystii. Pochodził z 1630 r. Umieszczony był przy ścianie, sięgał posadzki i składał się z naczynia na wodę oraz z misy do jej spływu.

Pocztówka w obiegu od 9 VII 1915 r. Zdjęcie przedstawia pensjonat w Dolinie Radości, którego właścicielem był Otto Kamin. W 1928 r. założył on w jego sąsiedztwie zwierzyniec. Po wojnie w dawnym pensjonacie funkcjonowała siedziba nadleśnictwa, zaś obecnie mieszczą się w nim mieszkania prywatne.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza) - kaskada na Potoku Oliwskim. Jest to pozostałość (podobnie, jak pagórki, kręte ścieżki, altana, groty szeptów i in. ) po działalności ogrodnika Saltzmanna, który na przełomie XVIII i XIX w. ówczesnemu założeniu parkowemu nadał cechy chińskiego ogrodu.

Młyn XV po przebudowie. Widok sprzed 1907 roku.

Dom Bramny, Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna, dawna siedziba sołtysa. Zburzony w 1577 r. , wkrótce odbudowany. Zwany Domem Zarazy, gdyż w 1709 r. podczas epidemii zmarło w nim 9 cystersów. Na I piętrze znajdowała się kaplica /św. Bernarda. W XIX w. siedziba administracji oraz areszt. W XX w. rzeznaczony na cele mieszkalne. Po wojnie siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia "Stara Oliwa".