Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Widok na ulicę Długą w Gdańsku. Uwagę przykuwa ruch kołowy odbywający się po niej. Na końcu ulicy widać Złotą Bramę, a tuż za nią Wieżę więzienną.

Ul. Korzenna na Starym Mieście. Widać nowoczesne, jak na początek XX w., eklektyczne kamienice.

Gdańsk, Dolne Miasto, narożnik ul. Łąkowej i Kieturakisa (niegdyś Śluza). W 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów otwarto szpital katolicki NMP, w którym do 1945 r. posługiwały boromeuszki. Na potrzeby zakonnic oraz chorych dobudowano do szpitala kaplicę, którą z czasem zaczęto rozbudowywać. W ten sposób powstał kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, dostępny także dla katolików niebędących pacjentami. Szpital też był rozbudowywany: powstało skrzydło budynku wzdłuż ob. ul. Kieturakisa.

Zdjęcie lotnicze portu gdańskiego.

Teatr Miejski (Stadttheater) powstał w 1801 r miał szkieletową konstrukcją drewnianą obmurowaną z zewnątrz cegłą i posiadał widownię na 1600 miejsc, głównie stojących. W tym stanie (po wielu niewielkich przeróbkach) przetrwał do roku 1934, kiedy to został wyburzony i wybudowany na nowo.