Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Widok Książęcy w Parku Oliwskim, tzw. oś morska. Na końcu perspektywy widać było morze.

Katedra posiada przypory jedynie w części tylnej. Miała ich więcej, ale zawaliły się w czasie pożaru w 1577 r. Przy odbudowie okazało się, że nie są potrzebne. Pałac Opatów po prawej stronie.

Pałac Opatów w Parku Oliwskim (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza) - dawna rezydencja opatów cysterskich. Na pocztówce widoczne jest południowe skrzydło pałacu, którego początki budowy sięgają 1637 r. Jednak dopiero przebudowa w latach 1754 - 56 (z inicjatywy opata Jacka Rybińskiego) nadała mu cechy budowli rokokowej. Pałac został spalony w 1945 r. Odbudowano go w latach 1958 - 65, przeznaczając go na siedzibę Muzeum Narodowego (początkowo Działu Etnograficznego, dziś mieści się tu Oddział Sztuki Współczesnej). Pocztówka w obiegu od 4 V 1916 r.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Grota szeptów (na przeciw której znajduje się druga taka sama). Obie groty pochodzą z przełomu XVIII i XIX w. , kiedy to powstały w parku takie różne atrakcje, jak pagórki, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na tej pocztówce dziewczyna próbuje usłyszeć, co druga osoba do niej szepce w drugie grocie (po przeciwległej stronie alejki).

Nocne ujęcie katedry oliwskiej.