Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Powierzchnia parku wynosi 11.3 ha. Ma charakter zabytkowy.

Pocztówka dwuobrazkowa przedstawiająca fragmenty Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza), zwanego niegdyś Parkiem Królewskim lub Klasztornym. Na pierwszym zdjęciu aleja ujęta w szpaler równo strzyżonych drzew, z której niegdyś widać było Zatokę Gdańską (tzw. Książęcy Widok). Na drugim zdjęciu jedna z dwóch grot szeptów, które były usytuowane na przeciwko siebie - po obu stronach alejki.

Pocztówka pokazuje wewnętrzny dziedziniec dawnego klasztoru cystersów, otoczony ze wszystkich stron budynkami klasztornymi, w tym masywem kościoła (późniejszej katedry). Obecnie w dawnych budynkach klasztornych mieści się Gdańskie Seminarium Duchowne i podobnie, jak niegdyś - dziedziniec nie jest dostępny dla osób postronnych.

Widok na bramę w Parku Oliwskim. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków.