Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.

Gdańsk - Oliwa 27 VI 1951 r.

Dwór IV i staw na Polankach w Oliwie.

Pocztówka przedstawia prospekt organowy (z 1763 - 88) znajdujący się w nawie głównej archikatedry św. Trójcy. Było to dzieło Michała Wulffa, przebudowane następnie (pod koniec XVIII w. ) przez gdańskiego organmistrza, Friedricha Rudolfa Dalitza. W latach 1863 - 65 poddano je kolejnej przebudowie, czego dokonał Friedrich Kaltschmidt, organmistrz ze Szczecina. Kościół ten przez kilkaset lat pełnił funkcję świątyni klasztornej, potem - po kasacie cystersów - kościoła parafialnego dla katolików, następnie od 1925 r. - katedry (po ustanowieniu diecezji gdańskiej), zaś po ustanowieniu archidiecezji - podniesiony do rangi archikatedry.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

W oliwskim kurorcie leczono osoby cierpiące na schorzenia górnych dróg oddechowych i reumatyzm. Kurort powstał pod koniec ostatniej dekady XIX wieku.