Pocztówka w obiegu od 9 VII 1915 r. Zdjęcie przedstawia pensjonat w Dolinie Radości, którego właścicielem był Otto Kamin. W 1928 r. założył on w jego sąsiedztwie zwierzyniec. Po wojnie w dawnym pensjonacie funkcjonowała siedziba nadleśnictwa, zaś obecnie mieszczą się w nim mieszkania prywatne.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Grota szeptów (na przeciw której znajduje się druga taka sama). Obie groty pochodzą z przełomu XVIII i XIX w. , kiedy to powstały w parku takie różne atrakcje, jak pagórki, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na tej pocztówce dziewczyna próbuje usłyszeć, co druga osoba do niej szepce w drugie grocie (po przeciwległej stronie alejki).

Gmach Szkoły Wojennej (obecny adres: ul. 3 Maja 9) wzniesiony w 2 - ej poł. XIX w. w miejscu cmentarza Poległych Za Ojczyznę. Początkowo koszary pionierów, po przebudowie w latach 1893 - 94 Szkoła Wojenna. Obecnie siedziba Urzędu Pracy oraz niektórych wydziałów Urzędu Miejskiego.

Młyn Krzaczasty (Strauchmuhle) w Dolinie Radości na Potoku Oliwskim. Służył jako elektrownia dla pobliskiego kurortu.

Początki istnienia fortu u ujścia  Wisły do Bałtyku sięgają średniowiecza. W 2 ej poł. XVI w. powstał fort carré budowany pod nadzorem Hansa von Lindau, następnie Antonego van Obberghena. Obiekt pełnił funkcje militarne. Jego załoga kontrolowała statki wpływające do gdańskiego portu, a wieża do 1758 r. spełniała rolę latarni morskiej. W XIX r. znajdowało się tu również więzienie. Obecnie pełni funkcje muzealne. Na zdjęciu widoczna przystań dla żaglówek, która powstała w sąsiedztwie twierdzy w dwudziestoleciu międzywojennym wraz z utworzeniem tu siedziby klubów żeglarskich.

Szkoła Wojenna (Kriegsschule) zajmowała teren wcześniejszej nekropolii Państwo Zmarłych. W latach 1880-82 znajdowały się tu koszary dla saperów, które w 1893 r. przebudowano na Szkołę Wojenną. Promenada to obecna ulica 3 Maja.