Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Kościół św. Katarzyny. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.

Pożar wieży kościoła św. Katarzyny miał miejsce 3 VII 1905 r. Spłonął wtedy hełm wraz z carillonem. Pocztówka pokazuje stan z przed pożaru, płonącą wieżę oraz stan po pożarze.

Kościół św. Katarzyny na Starym Mieście - fotografia po prawej stronie pokazuje świątynię po pożarze 3 VII 1905 r., kiedy spłonął hełm wieży wraz z carillonem.

Pożar kościoła św. Katarzyny. Pocztówka przedstawia pożar z 3 lipca 1905 roku. Pożar wybuchł o 6 rano od uderzenia pioruna. Katarzyna była jedynym kościołem w Starym Gdańsku, który nie miał piorunochronu.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.