Plac Marii (Marienplatz) zamykał ulicę Wajdeloty (Marienstrasse) od wschodu. Na pocztówce widoczny sklep kolonialny Ottona Muntera.

Narożny budynek przy ulicy Łąkowej (Weidengasse) i ulicy Królikarnia (Strandgasse). W budynku znajdował się sklep kolonialny i restauracja pana Otto Landmessera. Budynek wcześniej miał 2 kondygnacje, po roku 1909 został podwyższony o jedno piętro. Po II Wojnie Światowej znajdował się w kamienicy sklep "Pod Zegarem".

Sklep kolonialny drogeria i restauracja w jednym- czyli kamienica na Łąkowej 45. Jej właścicielem i jednocześnie prowadzącym te "interesy" był Otto Landmesser.

Widok na parking przed wejściem na plażę na Stogach. Parking posiadał około 50 miejsc postojowych dla samochodów i stację benzynową (widoczna na fotografii). Z lewej strony widoczny tramwaj. Linię tramwajową na Stogi otworzono w 1927 roku. Na dalszym planie Hala Plażowa. Obecnie po hali nie pozostał żaden ślad. Przetrwały piwnice. Do dzisiaj też przetrwały kamienne schody prowadzące do plaży.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Rewers rachunku sklepu i hurtowni materiałów żelaznych i budowlanych prowadzonego przez B.Kurowskiego. Sklep funkcjonował pod adresem- Starogard Rynek 20.