Dawna kawiarnia "Meduza" w parku nadmorskim (Park Północny)

Zabytkowa chata kaszubska - obecnie muzeum regionalne - Kaszubski Park Etnograficzny im. Teodory i Izydora Gulgowskich. Muzeum zostało założone przez Gulgowskich w 1906 r.

Grudziądz - miasto położone na prawym brzegu Wisły. Na zdjęciach: - zespół spichlerzy dobudowanych do murów miejskich w XVII-XVIII w., w głębi wieże: ratuszowa i gotyckiego kościoła - pomnik na miejscu egzekucji 10 zakładników rozstrzelanych przez hitlerowców 29.10.1939 - park - rynek - fasada kościoła pojezuickiego 1682-1715 - fragment osiedla im. Mikołaja Kopernika

Kamień pamiątkowy ku czci harcerzy pomordowanych w latach 1939-1945 (polny głaz narzutowy z imienną płytą pamiątkową został odsłonięty 22 lipca 1960 roku z okazji 700-lecia miasta Tczewa).

Szczerbięcin- wieś kociewska położona w gminie wiejskiej Tczew. Na pocztówce widzimy park otaczający nieistniejący dziś pałac z XVIII wieku. Mieściła się tu szkoła rolnicza dla dziewcząt.

Widok na bramę w Parku Oliwskim. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków.

Park należał do Domu Strzeleckiego. W XIX w. odwiedzany był przez mieszkańców Gdańska w celach rekreacyjnych.

Park Miejski w Starogardzie. Widoczne drzewa nad rzeką Wierzyca. Rzeką płynie kajak.

Fragment Parku Oruńskiego, który przez kilkaset lat stanowił wraz z dworem własność gdańskich rodów patrycjuszowskich. W 1813 r. zdewastowany. Kolejny właściciel (od 1814 r.) F. A. Th. Hoene odbudował dwór, przywrócił dawną świetność parkowi. Jego córka, Emily Hoene w 1917 r. przekazała posiadłość testamentem miastu. Miasto udostępniło park mieszkańcom. Pocztówka w obiegu od 16 VIII 1945 r.

Fragment Parku Oruńskiego, który wraz z dworem stanowił własność gdańskich rodzin patrycjuszowskich. W 1813 r. zdewastowany. Kolejny właściciel (od 1814 r.), F. A. Th. Hoene odbudował dwór, zaś park przywrócił do dawnej świetności. Jego córka, Emily Hoene w 1917 r. przekazała posiadłość testamentem miastu. Park został udostępniony mieszkańcom.

Fragment Parku Oruńskiego z widocznym na zdjęciu stawem. Założenie parkowe z dworem należało przez kilkaset lat do gdańskich rodzin patrycjuszowskich. Zniszczone w 1813 r. Kolejny właściciel, F. A. Th. Hoene po 1814 r. odbudował dwór, przywrócił świetność założenia parkowego. Jego córka, Emily Hoene w 1917 r. przekazała posiadłość testamentem miastu.

Fragment Parku Oruńskiego. Założenie ogrodowe wraz z dworem było począwszy od XVI w. własnością gdańskich rodów patrycjuszowskich np. rodziny Czirenberg. W międzyczasie kolejni właściciele urządzili tu punkty widokowe, stawy, ścieżki. W 2 poł. XVIII w. urządzono tu ogród botaniczny z roślinnością tropikalną i śródziemnomorską. Park i dwór zniszczone w 1813 r. Kolejny właściciel Friedrich A. Th. Hoene odbudował dwór, przywrócił świetność parku. Ostatnia właścicielka - Emily Hoene przekazała w 1917 r. posiadłość miastu. Stąd przedwojenna nazwa parku: Hoene - Park.

Jedna z kawiarni (z częścią ogrodową) w ówczesnym kurorcie w Gdańsku - Stogach. Budynek przetrwał wojnę. Pocztówka w obiegu od 5 IX 1927 r.

Zdjęcie z lotu ptaka pokazuje katedrę oliwską pw. św. Trójcy, Pałac Opatów oraz Park Oliwski.

Leśny ogród, park, położony na skraju wysoczyzny za restauracją Pod Trzema Świńskimi Łbami. Widoczna należąca do restauracji wiata ze stolikami i muszla koncertowa.

Park jelitkowski-ulubione miejsce spacerów gdańszczan i letników.

Katedra posiada przypory jedynie w części tylnej. Miała ich więcej, ale zawaliły się w czasie pożaru w 1577 r. Przy odbudowie okazało się, że nie są potrzebne. Pałac Opatów po prawej stronie.

Nocne ujęcie katedry oliwskiej.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

Pocztówka przedstawia ul. Opata Rybickiego widzianą w kierunku obecnej ulicy Grunwadzkiej w Gdańsku-Oliwie. Po lewej stronie za drzewami znajduje się Park Oliwski. Początki Parku Oliwskiego sięgają XVI w. , kiedy założono ogród przylegający do rezydencji opackiej. W XVIII w. powstało pierwsze założenie parkowe, w stylu rokokowym. Dalsze przemiany nastąpiły na przełomie XVIII i XIX w. z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena - wtedy powstały kręte ścieżki, mostki, pagórki, stawy, altana, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park został przekształcony w ogród dendrologiczny. Pocztówka w obiegu od 6 VII 1943 r.

Pałac Opatów składa się ze Starego (XV w.) i Nowego Pałacu (XVII w.).

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Zdjęcie przedstawia grupę osób, które wypoczywają w parku. Zatrzymały się przed kaskadą na Potoku Oliwskim. Takie atrakcje, jak kaskada zostały utworzone na tym terenie na przełomie XVIII i XIX w. przez ogrodnika Saltzmanna specjalnie sprowadzonego do Oliwy przez opata Karla Hohenzollerna - Hechingena.

Brama do Parku Oliwskiego

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. noszącego imię Adama Mickiewicza). Na zdjęciu widać spacerujących ludzi aleją biegnącą wzdłuż rabaty kwiatowej. Pocztówka w obiegu od 24 VIII 1914 r.

Letnie ujęcie katedry oliwskiej wraz z Pałacem Opatów.

Zimowe ujęcie Parku Oliwskiego wraz z widokiem na katedrę i Pałac Opatów.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widoczna na pocztówce jedna z krętych alej, na końcu której znajduje się mostek, zapewne na Potoku Oliwskim.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Teren 13 ha, pomiędzy ul. Opacką a Opata Rybińskiego. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , kiedy to przy rezydencji opackiej powstał ogród. W XVIII w. z inicjatywy opata Rybińskiego powstał rokokowy ogród; dalsze przekształcenia tego terenu dotyczą przełomu XVIII i XIX w. i są związane z pracami ogrodnika Saltzmanna. Na pocztówce pokazana jest jedna z alej parkowych z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami, którą spaceruje kobieta z dzieckiem.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Widoczny fragment parku z kaskadą na Potoku Oliwskim, która pochodzi z przełomu XVIII i XIX w., kiedy to dzięki ogrodnikowi Saltzmannowi w tym parku powstały różne urozmaicenia terenu oraz urządzenia. Na pocztówce widać spacerowiczów szukających tu odpoczynku.

Pocztówka dwuobrazkowa przedstawiająca fragmenty Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza), zwanego niegdyś Parkiem Królewskim lub Klasztornym. Na pierwszym zdjęciu aleja ujęta w szpaler równo strzyżonych drzew, z której niegdyś widać było Zatokę Gdańską (tzw. Książęcy Widok). Na drugim zdjęciu jedna z dwóch grot szeptów, które były usytuowane na przeciwko siebie - po obu stronach alejki.

Pocztówka przedstawia bramę w ceglanym murze otaczającym Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Z jednej strony brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. Na zdjęciu widać spacerujące postacie, które wychodzą z parku. Pocztówka w obiegu od 11 VIII 1909 r.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Grota szeptów (na przeciw której znajduje się druga taka sama). Obie groty pochodzą z przełomu XVIII i XIX w. , kiedy to powstały w parku takie różne atrakcje, jak pagórki, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na tej pocztówce dziewczyna próbuje usłyszeć, co druga osoba do niej szepce w drugie grocie (po przeciwległej stronie alejki).

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza) - kaskada na Potoku Oliwskim. Jest to pozostałość (podobnie, jak pagórki, kręte ścieżki, altana, groty szeptów i in. ) po działalności ogrodnika Saltzmanna, który na przełomie XVIII i XIX w. ówczesnemu założeniu parkowemu nadał cechy chińskiego ogrodu.

Fragment Parku Oliwskiego, który od 1955 r. nosi imię Adama Mickiewicza. Niegdyś zwany był Parkiem Klasztornym lub Królewskim. Na zdjęciu widoczna jest aleja osadzona kasztanowcami, pod którymi ustawiono ławki dla znużonych spacerowiczów. Pocztówka w obiegu od 6 III 1934 r.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. noszącego imię Adama Mickiewicza). Na pocztówce pokazany jest jeden ze stawów (Staw Zamkowy), po którym pływają łabędzie. Przy siatce odgradzającej aleję od brzegu stawu stoi chłopiec, który być może karmi łabędzie, albo tylko im się przygląda.

Najstarsza część budynku, tzw. Stary Pałac, powstała w XV wieku, w stylu gotyckim. Z lewej strony katedra.

Widok Książęcy w Parku Oliwskim, tzw. oś morska. Na końcu perspektywy widać było morze.

Ujęcie klasztoru w Oliwie oraz restauracji "Pod białym jagnięciem" przy ul. Polanki.