Brak opisu

Akcja siewna w PGR Rusocin

Widok na Bazylikę Mariacką i Ratusz Głównego Miasta z perspektywy ulicy Żabi Kruk. Zdjęcie robione na wysokości kościoła śś. Piotra i Pawła. Widoczne tory tramwajowe i ruiny.

Pożegnanie druha Langiego. Pamiątkowa fotografia 41 Pomorskiej Drużyny Harcerskiej, ofiarowana Peli przez Lecha.

Przystań żeglarska. Obecnie woje jachty cumuje tu najstarszy klub żeglarski w Polsce - Chojnicki Klub Żeglarski.

Plaża nad jeziorem w Cekcynie

Chojnice - miasto na pograniczu Wysoczyzny Krajeńskiej i Pojezierza Kaszubskiego. Dawniej gród książąt pomorskich, po zdobyciu przez Krzyżaków zamieniony na twierdzę. W XVI w. znane z wyrobu sukna. Na zdjęciu pozostałość obwarowań miejskich - Brama Człuchowska z 2. połowy XIV w. Obecnie Muzeum Historyczno-Etnograficzne.

Latarnia morska została wybudowana w 1942 r. Ma kształt ośmioboczny, liczy sobie 41,5 m wysokości, a jej światło umieszczone jest na wysokości 39 m. Zasięg światła to 36 km.

Ulica Kochanowskiego

Rynek w Bytowie. Widok na eklektyczny kościół św. Katarzyny. Trzy kamienice na wprost nr 10, 12, 14 pochodzą z końca XVIII w., dwie przebudowane w XIX w.

Latarnia morska. Dom wypoczynkowy FWP "Hel". Przystań statków Żeglugi Gdańskiej. Plaża.

Fragment miasta - zaproponuj opis

Łazienki Północne, Zatoka Sztuki, wygląd pierwotny

Przystań nad Jeziorem Byszewskim (Bysławskim). Po drugiej stronie kościół w Bysławie.

Spływ kajakowy Brdą w kierunku Mostu Rudzkiego

Jedna z ulic w Pszczółkach. Pierwsze wzmianki o Pszczółkach pochodzą z 1307 roku. Od początku losy wsi wiązały się z klasztorem cystersów w Oliwie, któremu dostarczano miód z miejscowych pasiek.

Ośrodek wypoczyknowy nad Jeziorem Łapińskim. To przepływowe jezioro rynnowe położone na wschodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego, przy turystycznym szlaku Wzgórz Szymbarskich.

Dowód osobisty Klary Jendernalikówny, wydany przez starostę powiatu starogardzkiego.

Dowód osobisty Klary Jendernalikówny, wydany przez starostę powiatu starogardzkiego.

Dowód osobisty Rozalii Durowskiej, wydany przez starostę powiatu starogardzkiego.

Dowód osobisty Rozalii Durowskiej, wydany przez starostę powiatu starogardzkiego.

Widok na część ulicy Szerokiej (Breitgasse), w kierunku Żurawia. Zlikwidowane są przedproża i ułożone nowe chodniki. W głębi Żuraw i tramwaj. Spacerujący ludzie po ulicy.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Ulica Długa widok na Złotą Bramę i Wieżę Więzienną.

Przekupki handlujące rybami, Prawdopodobnie na Targu Rybnym lub Rybackim Pobrzeżu.

Długi Targ (Langemarkt) widok od strony Zielonej Bramy. Na środku fotografii Ratusz Głównego Miasta. Widoczne też tramwaje.

Kartka pocztowa przedstawia defiladę statków i łodzi na Motławie z okazji uroczystości prezentacji flag i sztandarów. Na Moście Zielonym zgromadzili się ludzie podziwiający jednostki pływające.

Dzień handlowy na Rybackim Pobrzeżu (Fischbrücke). W głębi widoczna Baszta Łabędź.

Długie Ogrody i widok na kościół św. Barbary i budynki północnej i południowej pierzei ulicy oraz ogrodzenie Pałacu Mniszchów. Po środku ulicy aleja z drzewami.

Północna pierzeja zachodniej części Długich Ogrodów, widok w stronę kościoła św. Barbary. Obieg 1907 rok.

Widok na zachodnią część ulicy Długie Ogrody. Widać nadjeżdżający tramwaj i samochód. Na środku podwójnej ulicy alejka z drzewami, ławkami i idącymi ludźmi Po przeciwnej stronie ulicy ledwo widoczna nisko zabudowana pierzeja północna Długich Ogrodów. Na środku fotografii za drzewami widoczne baszty Bramy Stągiewnej.

Na pocztówce tytuł: "Am rauschende Wasser", w wonym tłumaczeniu "rwący potok", zapewne wydawca miał na myśli potok ludzi. Kartka przedstawia dzień handlowy na Rybackim Pobrzeżu.

Długi Targ (Langemarkt) widok od strony Zielonej Bramy. Na środku fotografii Ratusz Głównego Miasta. Widoczne też parkujące samochody po obu stronach ulicy.

Spacerowicze na molo w Sopocie.

Widok z ulicy Mariackiej (Frauengasse) na Bazylikę Mariacką. Na fotografii widoczne przedproża i ludzie idący w stronę kościoła.

Najbardziej uczęszczany fragment sopockiego deptaka – pomiędzy zakładem kąpieli ciepłych a Domem Zdrojowym (budynek z arkadowymi wejściami to siedziba kasyna). W głębi – przeszklona galeria spacerowa przy molo. Wszystkie zabudowania widoczne po lewej stronie zdjęcia zostały spalone wczesną wiosną 1945 r.1929 r., Tow. Przyjaciół Sopotu.

Przyozdobiony kwiatami volkswagen-garbus.1936 r., „Die Möwe".

Samochód przystrojony kwiatami podczas automobilowego korsa kwiatowego w lipcu 1936 r. Przejazdy najpiękniej udekorowanych czterokołowców urządzano zwykle w szczytowym dniu sopockiego Tygodnia Sportu, czyli w tzw. Wielki Czwartek (Grosser Donnerstag). 1936 r., „Die Möwe".

Grupa dziewcząt pod natryskami w sopockim zakładzie kąpielowym (Warmbad). 1936 r., „Die Möwe".