Kaplica św. Anny przylega do południowo-zachodniego narożnika korpusu nawowego kościoła Św. Trójcy. Powstała po 1480 na planie nieregularnego prostokąta. Jest jednonawowa, o pięciu przęsłach.

Pierwsza kaplica w tym miejscu pojawiła się ok. 1358 r. Po wojnie kościół długo był zaniedbany, stanowił scenerię do filmów wojennych. Od początku lat 90. XX wieku diecezja gdańska użytkuje kościół w niedziele i święta. Znajduje się tu centrum kultury. Zainstalowano ogrzewanie podłogowe.

Budowa Kaplicy Królewskiej była możliwa dzięki testamentowi prymasa Andrzeja Olszowskiego. Wprawdzie kaplica nosi nazwę Królewskiej, ale król Jan Sobieski dał tylko 20 000 złotych na jej budowę, a prymas zapisał w testamencie na ten cel 80 000.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

Kaplica metodystów przy Igielnickiej 1 na Starym Mieście. Gmina metodystów (Das Immanuel-Gemeindehaus Baugesellschaft der Bischöflichen Methodistischen Kirche GmbH Berlin) powstała w Gdańsku w 1895 r. Czteropiętrową kaplicę zbudowano w 1910 roku w stylu gotyku neoanglikańskiego. Znajdowało się tu również mieszkanie pastora i pensjonat dla wyznawców.

Kaplica na Wzgórzu św. Wojciecha (pod wezwaniem tego świętego) istniała już prawdopodobnie w XIV - XV. Odnowiona w 1575 r. i ponownie w 1880 r. W XIX w. otoczona cmentarzem. W 2 ej poł. XVII w. stała się celem pielgrzymek w dn. 23 IV (dzień św. Wojciecha) organizowanych przez jezuitów ze Starych Szkotów. Jednonawowa kaplica jest zbudowana w dolnej części z cegieł, w górnej - z muru pruskiego. Dach wieńczy wieżyczka. We wnętrzu ołtarz z figurą św. Wojciecha z XVIII w. Począwszy od 1956 r. na wzgórzu przy kaplicy w pierwszą niedzielę po dniu św. Wojciecha odbywają się uroczystości odpustowe.

Kaplica Królewska wybudowana w 2 - ej poł. XVII w. z inicjatywy ( i przy znacznym wsparciu finansowym) króla Jana III Sobieskiego oraz prymasa Olszowskiego, jako świątynia dla gdańskich katolików. Pracami budowlanymi kierował Bartel Ranish.

Widok na pofranciszkański kościół św. Trójcy, którego budowę zakończono na początku XVI w. Do zachodniej fasady kościoła przylega kaplica św. Anny. Widoczny także na zdjęciu dom kazalnicowy (szachulcowy) osadzony na średniowiecznym murze klasztornym. Pocztówka w obiegu od 8 VII 1931 r.

Kościół Świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony zachodniej. Widoczne zabudowania przy kościele.

Kościół świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony ulicy Okopowej (Karrenwall). Widoczny dom galeriowy.

Kaplica Królewska wybudowana pod koniec XVII w. na Głównym Mieście obok kościoła Wniebowzięcia NMP, z inicjatywy króla polskiego Jana III Sobieskiego i prymasa Olszowskiego jako świątynia dla katolików.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Dom Bramny, Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna, dawna siedziba sołtysa. Zburzony w 1577 r. , wkrótce odbudowany. Zwany Domem Zarazy, gdyż w 1709 r. podczas epidemii zmarło w nim 9 cystersów. Na I piętrze znajdowała się kaplica /św. Bernarda. W XIX w. siedziba administracji oraz areszt. W XX w. rzeznaczony na cele mieszkalne. Po wojnie siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia "Stara Oliwa".

Kaplica znajdująca się na wzniesieniu nad Kościołem Świętego Wojciecha (za Kanałem Raduni). Dolne partie murów pochodzą z XV wieku-część górna to efekt renowacji z 1880. Według średniowiecznej tradycji miejsce pierwszego pochówku Świętego Wojciecha. Od 1928 roku cel dorocznych pielgrzymek wiernych z archidiecezji gdańskiej (23 kwietnia).

Pocztówka dwuobrazkowa pokazująca kościół św. Wojciecha (przy Trakcie św. Wojciecha 440) oraz kaplicę pod tym samym wezwaniem (na pobliskim Wzgórzu św. Wojciecha). Początki kościoła sięgają XII w. i działalności przybyłych tu benedyktynów. Kościół tutejszy był poddawany rozbudowie; w 1537 r. uległ pożarowi. Odbudowany jeszcze w tym samym stuleciu, rozbudowany w XVII w. W XVIII w. gospodarzami byli tu misjonarze Wincentego a Paulo.

Wnętrze kaplicy przy szpitalu Najświętszej Maryi Panny (St. Marien-Krankenhaus).

Kaplica pw. Niepokalanego Seca Maryi należąca do szpitala katolickiego NMP prowadzonego przez boromeuszki, znajdującego się przy zbiegu ulic Łąkowej i Śluza w Gdańsku wybudowana latach 1857–1860 według projektu Juliusa Lichta, rozbudowana dwukrotnie: w 1894 r.oraz w 1911. Służyła jako obiekt sakralny katolickiego szpitala NMP otwartego w 1853 r. Obecnie pełni funkcję kościoła parafialnego dla Dolnego Miasta pw. Niepokalanego Poczęcia NMP.

Część dawnego zespołu klasztornego franciszkanów Braci Mniejszych Konwentualnych. Na pocztówce widoczny kościół św. Trójcy, kaplica św. Anny i ryglowy dom galeriowy. Obieg 1929 r.

W 1923 powstał społeczny komitet budowy kościoła w Jelitkowie. 1 kwietnia 1925 roku rozpoczęto kopać fundamenty, a 26 kwietnia ks. Franciszek Berendt wmurował kamień węgielny. Kaplicę ukończono 8 sierpnia 1925 roku. W 1979 kaplicę rozebrano i na jej miejsce wybudowano kościół parafialny pod wezwaniem Piotra i Pawła.

Kaplica jelitkowska został zbudowana 1925. Kaplicę rozebrano w 1979, na jej miejscu stawiając kościół parafialny pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła.

Kościół Świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony zachodniej. Widoczny jest tez dom galeriowy. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".