Widok na kościół św. Brygidy od strony wewnętrznego dziedzińca. Brama w takiej formie nie istnieje.

Stary wygląd muru otaczającego Archikatedrę Oliwską. Widok od strony ul. Bp Nowickiego. Obecnie furtka posiada inny kształt i nie ma wejścia z prawej strony.

Brama Żuławska jest nazwą przyjętą po nieistniejącej bramie usytuowanej dalej na wschód w ciągu ulicy Elbląskiej. Przed wojną Brama Żuławska to Brama Długich Ogrodów.

Budowę bramy i dwóch wież rozpoczęto w 1517 r. Z powodu kształtu nazwano je Basztą Stągiewną i Stągwiami Mlecznymi. Można spotkać określenie na mniejszą basztę: Stągiewka lub Baszta Śmietanowa.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Rysunek przedstawia zachowaną Bramę Krowią, która jednak została rozebrana i przywrócono jej średniowieczny wygląd. Brama Krowia (Kuhtor) powstała w ostatniej ćwierci XIV w., zapewne około roku 1378. Wzniesiona jako skromny, dwukondygnacyjny budynek o dwuspadowym dachu, stanowiła wylot ulicy Ogarnej ku Motławie. Z czasem, gdy stała się bezużyteczna jako obiekt fortyfikacyjny, zamieniona została w obiekt mieszkalny.

Ta nowożytna brama miejska została zbudowana w 1626 r. w ciągu bastionów nad fosą. Została umiejscowiona w kurtynie pomiędzy Bastionem św. Gertrudy i Bastionem Żubr.

Widok spod bramy Wieży Więziennej (jeszcze bez wrót) na Bramę Długouliczną (Złotą Bramę). Po lewej Dwór Bractwa św. Jerzego (gotyk flandryjski). Nie ma jeszcze figury świętego ze smokiem. Brama Długouliczna nie posiada figur na szczycie.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Chojnice - miasto na pograniczu Wysoczyzny Krajeńskiej i Pojezierza Kaszubskiego. Dawniej gród książąt pomorskich, po zdobyciu przez Krzyżaków zamieniony na twierdzę. W XVI w. znane z wyrobu sukna. Na zdjęciu pozostałość obwarowań miejskich - Brama Człuchowska z 2. połowy XIV w. Obecnie Muzeum Historyczno-Etnograficzne.

Brama Mariacka z XV wieku oraz renesansowy Dom Towarzystwa Przyrodniczego z 1598 r.

Nad Motławą. Widok w kierunku Żurawia i Bramy Mariackiej

Motława. Widok w kierunku Żurawia i Bramy Mariackiej. Kamienice po lewej jeszcze nieodbudowane

Ratusz Głównego Miasta (XIV - XVI w.), Brama Więzienna (XV - XVI w.), ulica Mariacka

Późnogotycka Brama Mariacka z drugiej połowy XV w. W przyziemiu znajduje się przejazd z herbami: od strony Motławy herb Królestwa Polskiego, któremu „kłaniają się” umieszczone po bokach herb Gdańska i herb Prus Królewskich (tzw. pokłon heraldyczny), od strony ulicy Mariackiej herb Gdańska trzymany przez dwa lwy. Za bramą wznosi się dom Towarzystwa Przyrodniczego, obecnie siedziba Muzeum Archeologicznego.

Fontanna Neptuna z XVII w. Port - Nabrzeże XX-lecia PRL. Żuraw - brama miejska (XV w.) z drewnianym dźwigiem portowym (XVII w.). Widok od strony Motławy.

Skrzyżowanie ulic Chlebickiej, Piwnej i Kramarskiej. Z prawej strony widoczna Brama Cmetarna prowadząca do ulicy Plebannej. Zabudowa po lewej stronie obecnie nie istnieje.

Widok na ulicę Mariacką (Frauengasse) w Gdańsku. Na drugim planie wieża Obserwatorium (Sternwarte), obecnie Muzeum Archeologiczne i Brama Mariacka.

Przed Złota Bramą. Z lewej strony Dwór Bractwa św. Jerzego. Przez bramę prowadziły tory tramwajowe i wjazd na ulicę Długą. Złota Brama (nazwa od 1945 r. , formalnie od 1967 r.) zwana wcześniej Bramą Długouliczną. Wybudowana w początku XVII w. w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Zamyka od zachodu ul. Długą.

Widok z Mostu Kamiennego na zniszczone i zarazem odbudowywane Główne Miasto. Brama Żuraw jeszcze nieodbudowana. Cała pierzeja Długiego Pobrzeża w ruinie.

Dom Zarazy - Stary Rynek Oliwski 15 - dawna brama klasztorna oraz siedziba wójta. Wewnątrz na pierwszym piętrze mieściła się kaplica św. Bernarda. Wg. tradycji w 1709 r. zmarło we wnętrzu tego budynku 9 cystersów, stąd nazwa: "Dom Zarazy". Po kasacie zakonu cystersów była tam siedziba sołtysa oliwskiego oraz areszt. Na początku XX w. po przeniesieniu administracji do innego budynku, zaadaptowano ten obiekt na mieszkania. Po wojnie znów siedziba administracji, ob. pomieszczenia mieszkalne oraz siedziba Stowarzyszenia Stara Oliwa. Na pocztówce budynek ten widoczny od ul. Stary Rynek Oliwski. Widoczny na fasadzie zegar słoneczny, prawdopodobnie z XVIII w.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

Zamykająca ulicę Chlebnicą Brama Chlebnicka istniała już w 1378 r. W obecnej postaci istnieje od XV wieku. Od strony ulicy zdobi ją lilia - znak książąt gdańsko-pomorskich.

Brama Krowia (Kuhtor) powstała w ostatniej ćwierci XIV w., zapewne około roku 1378. Wzniesiona jako skromny, dwukondygnacyjny budynek o dwuspadowym dachu, stanowiła wylot ulicy Ogarnej ku Motławie. Z czasem, gdy stała się bezużyteczna jako obiekt fortyfikacyjny, zamieniona została w obiekt mieszkalny.

Nocny widok na Długi Targ, w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Widok na Długi Targ (pierzeja południowa), w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Prowadzący z ul. Ogarnej na Wyspę Spichrzów, przeznaczony obecnie wyłącznie do użytku pieszego, Most Krowi należy do najstarszych gdańskich mostów. Przerzucono go przez Motławę po raz pierwszy w latach 1378-1379 jako tzw. Kładkę Krowią, służącą głównie do przepędzenia tędy na pastwiska (przed ubojem) stad bydła należącego do gdańskich rzeźników. Tędy również przeprowadzano na Wyspę Spichrzów psy, które stróżowały nocami wokół magazynów ze zbożem.

Długi Targ zamyka od strony Motławy Brama Zielona zbudowana w latach 1564-68 przez Regniera z Amsterdamu (projekt Hansa Kramera z Drezna). Wcześniej stał tu most i brama, zwana Domem Mostowym (1357 r.) lub Bramą Kogi (1378 r.)

Brama Stągiewna jest zwieńczeniem ulicy Stągiewnej. Została zbudowana w latach 1517-19. Są tu dwie baszty połączone przesklepionym łącznikiem-przejazdem.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Obieg 1912.

Brama Stągiewna z Mostem Stągiewnym od strony południowo-wschodniej.

Widok na Most Stągiewny wraz z Bramą Stągiewną. Most miał konstrukcję stalową, był obrotowy (obrót w prawo), jednoramienny.

Brama Stągiewna zamyka Most Stągiewny od zachodniej strony. Widać również zabudowania ulicy Spichrzowej i z lewej strony fragment Starej Pakowni.

Stągiewka, inaczej Konwia Śmietanowa, też miała kiedyś dach stożkowy. Obecnie ma dach pulpitowy, jednospadowy. Na ostatniej, siódmej, kondygnacji Stągwi umieszczano armaty.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej. Widok od strony ulicy Stągiewnej.

Brama Stągiewna z basztami na tle Wyspy Spichrzów.

Pocztówka przedstawiająca widok od strony wschodniej na Bramę Żuławską (Langgartener Tor) mieszczącą się przy ul. Długie Ogrody. Z prawej strony widoczny fragment zabudowy ulicy Długie Ogrody.

Dwór Bractwa św. Jerzego został zbudowany w stylu flamandzkim. Z prawej strony Złota Brama i jadący tramwaj.