Brama Krowia (Kuhtor) powstała w ostatniej ćwierci XIV w., zapewne około roku 1378. Wzniesiona jako skromny, dwukondygnacyjny budynek o dwuspadowym dachu, stanowiła wylot ulicy Ogarnej ku Motławie. Z czasem, gdy stała się bezużyteczna jako obiekt fortyfikacyjny, zamieniona została w obiekt mieszkalny.

Budowa zajezdni tramwajowej na Dolnym Mieście rozpoczęła się z końcem 1884 r. Odbiór nowej zajezdni odbył się 24 czerwca 1885 r. Kursy rozpoczęły się 14 lipca.

Widok na Bazylikę Mariacką ze szczytu Domu Angielskiego na Chlebnickiej.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Najstarsza z baszt fortyfikacji średniowiecznych Gdańska. 23 marca 1343 w pobliżu baszty położono kamień węgielny pod budowę murów miejskich Głównego (Prawego) Miasta.

Pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Odsłonięto go w 1904 r. na Targu Drzewnym. Była to zarazem fontanna. Nazwa targu pojawiła się w 1515 r.

Widok na Targ Drzewny. Po prawej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej, Podwala Staromiejskiego i Szerokiej.

Widok na Targ Drzewny. Po lewej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Hucisko i Garncarskiej. Między Huciskiem a Garncarską znajduje się hotel Deutsches Haus.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej, Podwala Staromiejskiego i Szerokiej.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej i Podwala Staromiejskiego.

Widok na Targ Drzewny. Po lewej pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczny wylot ulicy Garncarskiej. Na rogu z lewej strony hotel Deutsches Haus.

Hotel stał na rogu obecnych Wałów Jagiellońskich i Targu Drzewnego. Powstał w 1914 r. Dysponował 50 pokojami.

Północna pierzeja Targu Drzewnego. Przed pierzeją w 1338 r. biegł pierwszy kanał Raduni (Stary), w odróżnieniu od obecnego przekopanego w 1349 r.

Widok na Targ Drzewny. Pośrodku pomnik na cześć poległych Niemców w wojnach z Austrią 1846 i 1866 oraz Francją w 1870-71. Widoczne wyloty ulic (od lewej) Kowalskiej i Podwala Staromiejskiego.

Wnętrze restauracji "Bieberstein" przy Targu Drzewnym (Holzmarkt) 6/7, właściciel: Otto Kirch (zapewne jest na zdjęciu).

Długi Targ i widok na Ratusz Prawomiejski. Razem z ulicą Długą Długi Targ należy do najstarszych części Prawego Miasta. Aż do 17 wieku funkcjonowały pod wspólną nazwą Langgasse (uliczka Długa).

Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna, nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ). Była to raczej nazwa ironiczna.

Tablica uświetniająca trzech cesarzy niemieckich w winiarni Piwnica Rajców pod Dworem Artusa.

Wnętrze Piwnicy Rajców, tzw. Sala Rady (najważniejszych kupców w mieście).

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Nocny widok na Długi Targ, w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Widok na Długi Targ (pierzeja południowa), w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Południowa pierzeja Długiego Targu. Najwyższa kamienica to Norddeutsche Creditanstalt Bank (po 1908 r.). Po 1920 Deutsche Bank. Na parterze była sala obsługi, w piwnicy skarbiec, a na piętrach pokoje wynajmowane firmom i instytucjom.

Widok na wschodnią część Długiego Targu. Największa kamienica to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna.

Widok na Długi Targ z okien Ratusza Prawomiejskiego. Na pierwszym planie Studnia Neptuna, a za nim rząd dorożek.

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.

Północna pierzeja Długiego Targu. Największa kamienica (pierwsza z lewej) to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna. W głębi Dom Angielski.

Długi Targ początkowo zaliczano do ulicy Długiej. Na przełomie XIV/XV wieku nazywano go "zakątkiem ulicy Długiej", ale funkcjonowała już wtedy również nazwa Targ.

Prowadzący z ul. Ogarnej na Wyspę Spichrzów, przeznaczony obecnie wyłącznie do użytku pieszego, Most Krowi należy do najstarszych gdańskich mostów. Przerzucono go przez Motławę po raz pierwszy w latach 1378-1379 jako tzw. Kładkę Krowią, służącą głównie do przepędzenia tędy na pastwiska (przed ubojem) stad bydła należącego do gdańskich rzeźników. Tędy również przeprowadzano na Wyspę Spichrzów psy, które stróżowały nocami wokół magazynów ze zbożem.

Pocztówka przedstawia kawiarnię/resturację Grand Cafe Imperial mieszczącą się przy Długim Targu 13. Odbywały się tu także koncerty.

Długi Targ otacza 46 parcel. Numeracja okrężna zaczyna się od ulicy Ławniczej (w głębi po lewej)

Długi Targ zamyka od strony Motławy Brama Zielona zbudowana w latach 1564-68 przez Regniera z Amsterdamu (projekt Hansa Kramera z Drezna). Wcześniej stał tu most i brama, zwana Domem Mostowym (1357 r.) lub Bramą Kogi (1378 r.)

Długi Targ po polsku nazywany był Długim Rynkiem.

Wnętrze Dworu Artusa. Z lewej strony Wielki Piec. W roku 1742 Dwór Artusa począł służyć mieszczaństwu gdańskiemu jako giełda. Zachował tę funkcję aż do 1945 r., kiedy legł w gruzach.

Szkoła Wojenna (Kriegsschule) zajmowała teren wcześniejszej nekropolii Państwo Zmarłych. W latach 1880-82 znajdowały się tu koszary dla saperów, które w 1893 r. przebudowano na Szkołę Wojenną. Promenada to obecna ulica 3 Maja.

Szkoła Wojenna (Kriegsschule) od strony północnej obecnej ulicy 3 Maja. Szkoła, otwarta w 1893 roku, kształciła kandydatów (chorążych) na oficerów

Pocztówka przedstawia Szkołę Wojenną z 1893 r. i sąsiadujące z nią fortyfikacje Góry Gradowej. Fortyfikacje wzniesiono w latach 1655-68 i zmodernizowana w czasach pruskich (lata 1867-1874 oraz 1880-1882).

Wnętrze restauracji w Domu Strzeleckim (Friedr.-Wilh.-Schutzenhaus) przy Promenadzie (obecnie ulica 3 Maja).

Widok z Promenady (obecnie ul. 3 Maja) na miasto.Współcześnie biegnie tędy ścieżka rowerowa.

Widok otwarty z Promenady na Szkołę Wojenną i starszy od niej Dom Strzelecki. Ten ostatni nie istnieje. Na jego miejscu po wojnie usytuowały się targowisko i baraki Monaru.

Hala Targowa, Plac Dominikański. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej.

Dzień handlowy przed Halą Targową. W głębi Baszta Jacek i kamienice przy ul. Pańskiej. Z prawej strony zabudowa ul. Podwale Staromiejskie.

W 1935 r. mieścił się tu krótko Urząd Policji, później Urząd Budowlany.

Widok na kościół NMP z perspektywy ulicy Grobla II.

Kaplica metodystów przy Igielnickiej 1 na Starym Mieście. Gmina metodystów (Das Immanuel-Gemeindehaus Baugesellschaft der Bischöflichen Methodistischen Kirche GmbH Berlin) powstała w Gdańsku w 1895 r. Czteropiętrową kaplicę zbudowano w 1910 roku w stylu gotyku neoanglikańskiego. Znajdowało się tu również mieszkanie pastora i pensjonat dla wyznawców.

Widok na ulicę Kamienna Grobla (Steindamm). Na pierwszym planie budynek przy narożny, w którym mieściła się destylarnia i wytwórnia likierów Franz Gerlach.

Panorama na miasto z okolic ulicy Wapienniczej i Mostu Wapienniczego.Widoczne wieże Ratusza Głównego Miasta, kościoła Mariackiego i św Jana. Z prawej strony ulica Wapienicza. Z lewej strony widoczna elektrownia na Wyspie Ołowianka,

Ruder-Club Victoria Danzig E.V. powstał 21.03.1880 r. W 1905 roku klub liczył 80 członków aktywnych oraz 139 wspomagających. Siedziba klubu w tym okresie mieściła się na Motławie na wysokości Placu Wintera.

Widok na kościół św. Jana z perspektywy ulicy Tandeta. Zabudowa nie istnieje.

Widok na ulicę Tkacką, Wollwebergasse, w kierunku północnym. W głębi Wielka Zbrojownia.

W środkowym kadrze budynek Krajowego Zakładu Ubezpieczeń (Landesversicherungsanstalt). Z lewej strony reprezentacyjne kamienica przy Okopowej (Karrenwall) Z prawej kamienica narożna.

Wnętrze restauracji, która mieściła się na Przeróbce na ulicy Siennickiej 26. Jej właścicielem był August Arndt.

Most Siennicki powstał w 1912 r. Nazwany został na cześć ministra kolejnictwa Paula von Breitenbacha.

Most Siennicki powstał w 1912 r. Nazwany został na cześć ministra kolejnictwa Paula von Breitenbacha.

Na pocztówce ulica Bogusławskiego (dawniej An der Reitbahn) z widokiem na Wieżę Więzienną. Z prawej widoczny fragment synagogi.

Baszta Narożna została zbudowana w 1343 r. w celu wzmocnienia południowo-zachodniego odcinka murów miejskich. Widoczne trzy budynki tworzyły zespół Dworu Miejskiego, od 1857 r. pełniącego funkcję siedziby straży pożarnej.

Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Ulica Łąkowa (Weidengasse) w kierunku Długich Ogrodów (Langgarten). Z prawej strony widoczne skrzyżowanie z ulicą Stefanii Sempołowskiej (Hirschgasse) Przedwojenna nazwa ulicy Łąkowej pochodziła od wierzb, którymi w połowie XVII w. był obsadzony rów melioracyjny pośrodku tej ulicy. Pozostałością rowu jest alejka biegnąca środkiem ulicy.

Szpital diakonis ewangelicznych działał przy Nowych Ogrodach od 1860 r. Ogród był miejscem spacerów pacjentów.

Szpital diakonis ewangelicznych działał przy Nowych Ogrodach od 1860 r. Ogród był miejscem spacerów pacjentów.

Zespół obiektów szpitala Bożego Ciała, założonego już w średniowieczu, pełniącego funkcję przytułku dla osób chorych zakaźnie.

Widok z lotu ptaka na Główne Miasto, Stare Przedmieście i Wyspę Spichrzów. Na pocztówce widzimy Kościół Mariacki, Ratusz Głównego Miasta. Widoczna ciasna zabudowa. Z prawej strony rozciąga się Wyspa Spichrzów. W dolnej części widoczne kościoły Starego Przedmieścia. Zdjęcie: Luftaufnahmen Aerokartographisches Institut A.G., Breslau fur die Danziger Neuesten Nachrichten

Widok na Zaroślak i Główne Miasto ze zbocza Biskupiej Górki. Na pierwszym planie zabudowa Zaroślaku z kościołem Zbawiciela (Salvatorkirche) W oddali Główne Miasto z wieża kościoła Mariackiego i Ratusza Głównego Miasta. Z lewej strony widoczna wieża kościoła św. Katarzyny.

Panorama z Biskupiej Górki (Bischofsberg). Widok na miasto przed niwelacją wałów.

Panorama miasta z Biskupiej Górki. Widoczne wieże Ratusza Głownego Miasta, Wielkiej Synagogi, kościoła Mariackiego. Z lewej strony Wieża Więzienna.

Widok na Główne Miasto od strony Bramy Wyżynnej przed niwelacją wałów. Widoczna Wieża Więzienna, kościół Mariacki w oddali wieżyczki Wielkiej Zbrojowni i kościoła św Mikołaja. Na pierwszym planie wały ziemne.

Panorama miasta od strony Biskupiej Górki, jeszcze przed niwelacją wałów.

Panorama Gdańska od strony zachodniej. Są to ostatnie dni umocnień nowożytnych - wałów. Widoczne tramwaje konne i dorożki.

Brama Stągiewna jest zwieńczeniem ulicy Stągiewnej. Została zbudowana w latach 1517-19. Są tu dwie baszty połączone przesklepionym łącznikiem-przejazdem.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Obieg 1912.

Zabudowa ulicy Szopy (Mattenbuden), widok w kierunku północnym, mniej więcej na wysokości Mostu Rogoźników.

Brama Stągiewna z Mostem Stągiewnym od strony południowo-wschodniej.

Widok na Most Stągiewny wraz z Bramą Stągiewną. Most miał konstrukcję stalową, był obrotowy (obrót w prawo), jednoramienny.

Widok na most Rogoźników (Matników). Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. W oddali Baszta Stągiewna. Z lewej strony zabudowa Wyspy Spichrzów.

Nowa Motława. Widok z Ołowianki w stronę Bramy Stągiewnej. Po lewej stronie nabrzeże przy Szafarni (Schäferei) ze spichlerzem i budynkiem celnym. Po prawej stronie spichlerze i budynek na Wyspie Spichrzów.

Brama Stągiewna zamyka Most Stągiewny od zachodniej strony. Widać również zabudowania ulicy Spichrzowej i z lewej strony fragment Starej Pakowni.

Zabudowa ulicy Szopy (Mattenbuden), widok w kierunku północnym, mniej więcej na wysokości Mostu Rogoźników.

Stągiewka, inaczej Konwia Śmietanowa, też miała kiedyś dach stożkowy. Obecnie ma dach pulpitowy, jednospadowy. Na ostatniej, siódmej, kondygnacji Stągwi umieszczano armaty.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów