Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Pocztówka przedstawiająca Dom Trzech Kaznodziei (niem. St Katharin Pfarrhauser)

Pożar kościoła św. Katarzyny. Pocztówka przedstawia pożar z 3 lipca 1905 roku. Pożar wybuchł o 6 rano od uderzenia pioruna. Katarzyna była jedynym kościołem w Starym Gdańsku, który nie miał piorunochronu.

Widok na Wielki Młyn od strony ulicy Rajskiej. Pocztówka stylizowana na pocztówkę nocną.

Gdańsk Stare Miasto, ul. Podmłyńska, kościół św. Katarzyny zbudowany w 1227 - 1239, rozbudowany po 1379. Ceglany, trójnawowy z wieżą zwieńczoną barokowym hełmem Jacoba van den Blocke' a.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Kościół św. Katarzyny. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.