Sala Kapitulna w klasztorze oliwskim (obecnie zakrystia) z 1350 r. Wspiera się na dwóch granitowych kolumnach.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Widok na katedrę i klasztor od strony południowo-wschodniej.

Archikatedra św. Trójcy widziana od strony zachodniej. Charakterystyczna fasada z portalem głównym pochodzącym z końca XVII w. oraz dwiema wieżami nakrytymi szpiczastymi hełmami. Przez kilkaset lat był to kościół klasztorny cystersów (przybyłych do Oliwy w 1186 r.), po kasacie zakonu kościół parafialny katolicki, zaś po ustanowieniu diecezji gdańskiej w 1925 r. - katedralny. Obecnie podniesiony do rangi archikatedry.

Główna nawa liczy 107 m długości (wewnątrz 97,6 m). Czyni to Katedrę najdłuższym kościołem w Polsce i jednym z najdłuższych na świecie. Fasada z wieżami wznosi się na wysokość 46 m.