Pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie (niewidoczna na pocztówce) znajduje się Brama Wyżynna. Budynek z czerwonej cegły to nieistniejący budynek Danzigerhof, miejscu którego stoi obecnie budynek LOT. Plac na którym stał pomnik Wilhelma, jest obecnie ulicą Wały Jagielońskie. Budynki po lewej stronie nie istnieją. Z lewej strony tramwaj.

Pocztówka przedstawiająca Pomnik Poległych (Kriegerdenkmal) ze Stogów. Pomnik został odsłonięty 28 sierpnia 1921 r. (rocznica bitwy pod Tannenbergiem). Poświęcony był 106 mieszkańcom Stogów, Przeróbki i Krakowca, którzy polegli podczas I Wojny Światowej. Pomnik w formie graniastosłupa zdobiła figura orła pruskiego. Na każdym z boków wyryto imiona poległych. Pomnik staną niedaleko Jeziora Pusty Staw.

Pomnik Poległych (Kriegerdenkmal Bohnsack). Pomnik odsłonięto 17 września 1922 roku. Pomnik poświęcony był mieszkańcom Wyspy Sobieszewskiej którzy zginęli podczas I Wojny Światowej. Z boku pomnika były wyryte imiona poległych. Pomnik stał na zalesionej działce przy dzisiejszej ul. Turystycznej 11 (obecnie zabudowanej domem jednorodzinnym).

Widok na pomnik Cesarza Wilhelma I. Po prawej stronie Brama Wyżynna, z lewej strony za pomnikiem Budynek Danziger Hof. Pomiędzy Bramą i hotelem wyjeżdża tramwaj.

Pomnik Jana Gutenberga, w Gaju Gutenberga, na terenie Parku Jaśkowej Doliny. Pomnik ustawiono przed 1895 r. w stylowej altance, pełnopostaciowy, odlany z brązu wg. projektu Ernsta Paula, ufundowany przez drukarza i wydawcę A. W. Kafemanna. W 1945 r. zaginął. Odtworzony po wojnie - wg. projektu prof. Stanisława Radwańskiego - odsłonięty w 1998 r. Ponownie wykonany (po uprzednim spaleniu w 2003 r.) w 2004 r. Ob. figura w depozycie w Parku Biskupim w Pelplinie, zastąpiona odlewem z kamienia syntetycznego. Pocztówka nawiązuje do Jubileuszu Jana Gutenberga w 1900 r. Pocztówka w obiegu od 3 VII 1900 r.

Pomnik Jana III Sobieskiego na Wałach Hetmańskich we Lwowie. Pomnik ten powstał u schyłku XIX w. we Lwowie, którego mieszkańcy postanowili uczcić dwusetną rocznicę Wiktorii Wiedeńskiej fundując polskiemu monarsze pomnik. Jego realizacja możliwa była dzięki publicznej zbiórce pieniędzy. Projekt pomnika wykonał rzeźbiarz lwowski, Tadeusz Barącz. Po II Wojnie Światowej pomnik został przewieziony do naszego kraju. Jak wspomina Edgar Milewski – stanął w Parku Wilanowskim w Warszawie. Jednakże różne inne miasta czyniły starania o pozyskanie monumentu. Oprócz Gdańska były to Kraków i Wrocław. W imieniu Gdańska rozmowy prowadzili od jesieni 1961 r.: przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Stanisław (?Józef) Szmidt i I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR Eugeniusz Szwarczyk.