Zdjęcie pokazuje kościół św. Katarzyny widziany z ul. Na Piaskach. Początki kościoła św. Katarzyny sięgają czasów Książąt Pomorskich. Ocalał w czasie Rzezi gdańszczan w 1308 r. Następnie był rozbudowywany, dobudowano do niego wieżę, którą w 2 poł XV w. podwyższono. W XVII w. nakryto ją renesansowym hełmem w kształcie podwójnej latarni.

Widok na Dom Cechu Młynarzy. Zza domu wyziera fragment szczytu Wielkiego Młyna oraz wieża Kościoła św. Katarzyny.

Pocztówka z grafiką przedstawiającą Dom Cechu Młynarzy i kościół św. Katarzyny.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Kościół św. Katarzyny na Starym Mieście - fotografia po prawej stronie pokazuje świątynię po pożarze 3 VII 1905 r., kiedy spłonął hełm wieży wraz z carillonem.

Wysepka zwana Tarczą, na Kanale Raduni. W głębi Wielki Młyn i kościół św. Katarzyny, po prawej ulica Na Piaskach (Am Sande), po lewej zabudowania przy Wielkie Młyny (An der Grossen Muhle).